Definition 2025
ոստնուլ
ոստնուլ
Old Armenian
Verb
ոստնուլ • (ostnul)
- infinitive of ոստնում (ostnum)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
ոստնուլ (ostnul)
|
| genitive |
ոստնլոյ (ostnloy)
|
| dative |
ոստնլոյ (ostnloy)
|
| accusative |
ոստնուլ (ostnul)
|
| ablative |
ոստնլոյ (ostnloy)
|
| instrumental |
ոստնլով (ostnlov)
|
| locative |
ոստնուլ (ostnul)
|
