Definify.com

Definition 2024


ոստնում

ոստնում

Old Armenian

Alternative forms

Verb

ոստնում (ostnum)  (aorist indicative ոստեայ)

  1. (intransitive) to leap, to jump, to take a leap, to bound, to gambol, to skip, to caper
  2. (intransitive) to spring on or at, to rush or fall upon
  3. (intransitive) to rush forward, to fly at

Conjugation

Derived terms

  • անընդոստ (anəndost)
  • անոշտ (anošt)
  • անոստ (anost)
  • դիւրոստոյց (diwrostoycʿ)
  • ընդոստ (əndost)
  • ընդոստախօս (əndostaxōs)
  • ընդոստիմ (əndostim)
  • ընդոստնում (əndostnum)
  • ընդոստումն (əndostumn)
  • ընդոստուցանեմ (əndostucʿanem)
  • ընդոստուցիչ (əndostucʿičʿ)
  • ընդոստչիմ (əndostčʿim)
  • կայծոստ (kaycost)
  • ոստանամ (ostanam)
  • ոստանիմ (ostanim)
  • ոստեմ (ostem)
  • ոստոստեմ (ostostem)
  • ոստոստումն (ostostumn)
  • ոստումն (ostumn)
  • ոստուցանեմ (ostucʿanem)
  • որոտընդոստ (orotəndost)
  • որոտընդոստական (orotəndostakan)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), ոստնում”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), ոստ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935