Definify.com
Definition 2024
ոստչիմ
ոստչիմ
Old Armenian
Verb
ոստչիմ • (ostčʿim)
- Alternative form of ոստնում (ostnum)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | ոստչել, ոստչիլ* (ostčʿel, ostčʿil*) | participle | ոստուցեալ (ostucʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | ոստուցանեմ (ostucʿanem) | aorist stem | ոստե- (oste-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոստչիմ (ostčʿim) | ոստչիս (ostčʿis) | ոստչի (ostčʿi) | ոստչիմք (ostčʿimkʿ) | ոստչիք (ostčʿikʿ) | ոստչին (ostčʿin) | |
| imperfect | ոստչէի (ostčʿēi) | ոստչէիր (ostčʿēir) | ոստչէր, ոստչիւր (ostčʿēr, ostčʿiwr) | ոստչէաք (ostčʿēakʿ) | ոստչէիք (ostčʿēikʿ) | ոստչէին (ostčʿēin) | |
| aorist | ոստեայ (osteay) | ոստեար (ostear) | ոստեաւ (osteaw) | ոստեաք (osteakʿ) | ոստեայք (osteaykʿ) | ոստեան (ostean) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ոստչիցիմ (ostčʿicʿim) | ոստչիցիս (ostčʿicʿis) | ոստչիցի (ostčʿicʿi) | ոստչիցիմք (ostčʿicʿimkʿ) | ոստչիցիք (ostčʿicʿikʿ) | ոստչիցին (ostčʿicʿin) | |
| aorist | ոստեայց (osteaycʿ) | ոստիցես (osticʿes) | ոստիցէ (osticʿē) | ոստիցուք (osticʿukʿ) | ոստիջիք (ostiǰikʿ) | ոստիցեն (osticʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ոստի՛ր (ostír) | — | — | ոստերո՛ւք (osterúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ոստիջի՛ր (ostiǰír) | — | — | ոստիջի՛ք (ostiǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ոստչիր (mí ostčʿir) | — | — | մի՛ ոստչիք (mí ostčʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||