Definify.com
Definition 2024
ստիպել
ստիպել
Armenian
Verb
ստիպել • (stipel)
Synonyms
- հարկադրել (harkadrel) (harkadrel)
Conjugation
conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | ստիպել (stipel) | imperfective converb | ստիպում (stipum) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| passive | ստիպվել (stipvel) | simultaneous converb | ստիպելիս (stipelis) | ||||
| causative | — | perfective converb | ստիպել (stipel) | ||||
| aorist stem | ստիպ- (stip-) | future converb I | ստիպելու (stipelu) | ||||
| resultative participle | ստիպած (stipac) | future converb II | ստիպելիք (stipelikʿ) | ||||
| subject participle | ստիպող (stipoł) | connegative converb | ստիպի (stipi) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | ստիպում եմ (stipum em) | ստիպում ես (stipum es) | ստիպում է (stipum ē) | ստիպում ենք (stipum enkʿ) | ստիպում եք (stipum ekʿ) | ստիպում են (stipum en) | |
| imperfect | ստիպում էի (stipum ēi) | ստիպում էիր (stipum ēir) | ստիպում էր (stipum ēr) | ստիպում էինք (stipum ēinkʿ) | ստիպում էիք (stipum ēikʿ) | ստիպում էին (stipum ēin) | |
| future | ստիպելու եմ (stipelu em) | ստիպելու ես (stipelu es) | ստիպելու է (stipelu ē) | ստիպելու ենք (stipelu enkʿ) | ստիպելու եք (stipelu ekʿ) | ստիպելու են (stipelu en) | |
| future perfect | ստիպելու էի (stipelu ēi) | ստիպելու էիր (stipelu ēir) | ստիպելու էր (stipelu ēr) | ստիպելու էինք (stipelu ēinkʿ) | ստիպելու էիք (stipelu ēikʿ) | ստիպելու էին (stipelu ēin) | |
| present perfect | ստիպել եմ (stipel em) | ստիպել ես (stipel es) | ստիպել է (stipel ē) | ստիպել ենք (stipel enkʿ) | ստիպել եք (stipel ekʿ) | ստիպել են (stipel en) | |
| pluperfect | ստիպել էի (stipel ēi) | ստիպել էիր (stipel ēir) | ստիպել էր (stipel ēr) | ստիպել էինք (stipel ēinkʿ) | ստիպել էիք (stipel ēikʿ) | ստիպել էին (stipel ēin) | |
| aorist | ստիպեցի, ստիպի* (stipecʿi, stipi*) | ստիպեցիր, ստիպիր* (stipecʿir, stipir*) | ստիպեց (stipecʿ) | ստիպեցինք, ստիպինք* (stipecʿinkʿ, stipinkʿ*) | ստիպեցիք, ստիպիք* (stipecʿikʿ, stipikʿ*) | ստիպեցին, ստիպին* (stipecʿin, stipin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | ստիպեմ (stipem) | ստիպես (stipes) | ստիպի (stipi) | ստիպենք (stipenkʿ) | ստիպեք (stipekʿ) | ստիպեն (stipen) | |
| future perfect | ստիպեի (stipei) | ստիպեիր (stipeir) | ստիպեր (stiper) | ստիպեինք (stipeinkʿ) | ստիպեիք (stipeikʿ) | ստիպեին (stipein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | կստիպեմ (kstipem) | կստիպես (kstipes) | կստիպի (kstipi) | կստիպենք (kstipenkʿ) | կստիպեք (kstipekʿ) | կստիպեն (kstipen) | |
| future perfect | կստիպեի (kstipei) | կստիպեիր (kstipeir) | կստիպեր (kstiper) | կստիպեինք (kstipeinkʿ) | կստիպեիք (kstipeikʿ) | կստիպեին (kstipein) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | ստիպի՛ր, ստիպի՛* (stipír, stipí*) | — | — | ստիպե՛ք, ստիպեցե՛ք** (stipékʿ, stipecʿékʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
negative conjugation (Eastern Armenian)
| infinitive | չստիպել (čʿstipel) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| connegative converb | չստիպի (čʿstipi) | ||||||
| resultative participle | չստիպած (čʿstipac) | ||||||
| subject participle | չստիպող (čʿstipoł) | ||||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| present | չեմ ստիպում (čʿem stipum) | չես ստիպում (čʿes stipum) | չի ստիպում (čʿi stipum) | չենք ստիպում (čʿenkʿ stipum) | չեք ստիպում (čʿekʿ stipum) | չեն ստիպում (čʿen stipum) | |
| imperfect | չէի ստիպում (čʿēi stipum) | չէիր ստիպում (čʿēir stipum) | չէր ստիպում (čʿēr stipum) | չէինք ստիպում (čʿēinkʿ stipum) | չէիք ստիպում (čʿēikʿ stipum) | չէին ստիպում (čʿēin stipum) | |
| future | չեմ ստիպելու (čʿem stipelu) | չես ստիպելու (čʿes stipelu) | չի ստիպելու (čʿi stipelu) | չենք ստիպելու (čʿenkʿ stipelu) | չեք ստիպելու (čʿekʿ stipelu) | չեն ստիպելու (čʿen stipelu) | |
| future perfect | չէի ստիպելու (čʿēi stipelu) | չէիր ստիպելու (čʿēir stipelu) | չէր ստիպելու (čʿēr stipelu) | չէինք ստիպելու (čʿēinkʿ stipelu) | չէիք ստիպելու (čʿēikʿ stipelu) | չէին ստիպելու (čʿēin stipelu) | |
| present perfect | չեմ ստիպել (čʿem stipel) | չես ստիպել (čʿes stipel) | չի ստիպել (čʿi stipel) | չենք ստիպել (čʿenkʿ stipel) | չեք ստիպել (čʿekʿ stipel) | չեն ստիպել (čʿen stipel) | |
| pluperfect | չէի ստիպել (čʿēi stipel) | չէիր ստիպել (čʿēir stipel) | չէր ստիպել (čʿēr stipel) | չէինք ստիպել (čʿēinkʿ stipel) | չէիք ստիպել (čʿēikʿ stipel) | չէին ստիպել (čʿēin stipel) | |
| aorist | չստիպեցի, չստիպի* (čʿstipecʿi, čʿstipi*) | չստիպեցիր, չստիպիր* (čʿstipecʿir, čʿstipir*) | չստիպեց (čʿstipecʿ) | չստիպեցինք, չստիպինք* (čʿstipecʿinkʿ, čʿstipinkʿ*) | չստիպեցիք, չստիպիք* (čʿstipecʿikʿ, čʿstipikʿ*) | չստիպեցին, չստիպին* (čʿstipecʿin, čʿstipin*) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չստիպեմ (čʿstipem) | չստիպես (čʿstipes) | չստիպի (čʿstipi) | չստիպենք (čʿstipenkʿ) | չստիպեք (čʿstipekʿ) | չստիպեն (čʿstipen) | |
| future perfect | չստիպեի (čʿstipei) | չստիպեիր (čʿstipeir) | չստիպեր (čʿstiper) | չստիպեինք (čʿstipeinkʿ) | չստիպեիք (čʿstipeikʿ) | չստիպեին (čʿstipein) | |
| conditional | ես | դու | նա | մենք | դուք | նրանք | |
| future | չեմ ստիպի (čʿem stipi) | չես ստիպի (čʿes stipi) | չի ստիպի (čʿi stipi) | չենք ստիպի (čʿenkʿ stipi) | չեք ստիպի (čʿekʿ stipi) | չեն ստիպի (čʿen stipi) | |
| future perfect | չէի ստիպի (čʿēi stipi) | չէիր ստիպի (čʿēir stipi) | չէր ստիպի (čʿēr stipi) | չէինք ստիպի (čʿēinkʿ stipi) | չէիք ստիպի (čʿēikʿ stipi) | չէին ստիպի (čʿēin stipi) | |
| imperative | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| — | մի՛ ստիպիր, մի՛ ստիպի* (mí stipir, mí stipi*) | — | — | մի՛ ստիպեք, մի՛ ստիպեցեք** (mí stipekʿ, mí stipecʿekʿ**) | — | ||
| *colloquial **dated | |||||||
declension of the nominalized infinitive, u-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular (singulare tantum) | ||||
|---|---|---|---|---|
| nominative | ստիպել (stipel) | |||
| dative | ստիպելու (stipelu) | |||
| ablative | ստիպելուց (stipelucʿ) | |||
| instrumental | ստիպելով (stipelov) | |||
| locative | ստիպելում (stipelum) | |||
| definite forms | ||||
| nominative | ստիպելը/ստիպելն (stipelə/stipeln) | |||
| dative | ստիպելուն (stipelun) | |||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | ստիպելս (stipels) | |||
| dative | ստիպելուս (stipelus) | |||
| ablative | ստիպելուցս (stipelucʿs) | |||
| instrumental | ստիպելովս (stipelovs) | |||
| locative | ստիպելումս (stipelums) | |||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | ստիպելդ (stipeld) | |||
| dative | ստիպելուդ (stipelud) | |||
| ablative | ստիպելուցդ (stipelucʿd) | |||
| instrumental | ստիպելովդ (stipelovd) | |||
| locative | ստիպելումդ (stipelumd) | |||
Old Armenian
Verb
ստիպել • (stipel)