Definify.com
Definition 2024
քաւեմ
քաւեմ
Old Armenian
Verb
քաւեմ • (kʿawem) (aorist indicative քաւեցի)
- to expiate, to atone for
- Աստուա՛ծ, քաւեա՛ զիս զմեղս իւրս ― Astuác, kʿaweá zis zmełs iwrs ― God, be merciful to me, a sinner
- քաւեալ եմ ես ― kʿaweal em es ― I am innocent
- to justify
- to propitiate, to satisfy, to conciliate, to render favorable or propitious
Conjugation
active
| infinitive | քաւել (kʿawel) | participle | քաւեցեալ, քաւեալ (kʿawecʿeal, kʿaweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քաւեց- (kʿawecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւեմ (kʿawem) | քաւես (kʿawes) | քաւէ (kʿawē) | քաւեմք (kʿawemkʿ) | քաւէք (kʿawēkʿ) | քաւեն (kʿawen) | |
| imperfect | քաւէի, քաւեի* (kʿawēi, kʿawei*) | քաւէիր, քաւեիր* (kʿawēir, kʿaweir*) | քաւէր (kʿawēr) | քաւէաք, քաւեաք* (kʿawēakʿ, kʿaweakʿ*) | քաւէիք, քաւեիք* (kʿawēikʿ, kʿaweikʿ*) | քաւէին, քաւեին* (kʿawēin, kʿawein*) | |
| aorist | քաւեցի (kʿawecʿi) | քաւեցեր (kʿawecʿer) | քաւեաց (kʿaweacʿ) | քաւեցաք (kʿawecʿakʿ) | քաւեցէք, քաւեցիք (kʿawecʿēkʿ, kʿawecʿikʿ) | քաւեցին (kʿawecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւիցեմ (kʿawicʿem) | քաւիցես (kʿawicʿes) | քաւիցէ (kʿawicʿē) | քաւիցեմք (kʿawicʿemkʿ) | քաւիցէք (kʿawicʿēkʿ) | քաւիցեն (kʿawicʿen) | |
| aorist | քաւեցից (kʿawecʿicʿ) | քաւեսցես (kʿawescʿes) | քաւեսցէ (kʿawescʿē) | քաւեսցուք (kʿawescʿukʿ) | քաւեսջիք (kʿawesǰikʿ) | քաւեսցեն (kʿawescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քաւեա՛ (kʿaweá) | — | — | քաւեցէ՛ք (kʿawecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | քաւեսջի՛ր (kʿawesǰír) | — | — | քաւեսջի՛ք (kʿawesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քաւեր (mí kʿawer) | — | — | մի՛ քաւէք (mí kʿawēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | քաւել, քաւիլ* (kʿawel, kʿawil*) | participle | քաւեցեալ, քաւեալ (kʿawecʿeal, kʿaweal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քաւեց- (kʿawecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւիմ (kʿawim) | քաւիս (kʿawis) | քաւի (kʿawi) | քաւիմք (kʿawimkʿ) | քաւիք (kʿawikʿ) | քաւին (kʿawin) | |
| imperfect | քաւէի (kʿawēi) | քաւէիր (kʿawēir) | քաւէր, քաւիւր (kʿawēr, kʿawiwr) | քաւէաք (kʿawēakʿ) | քաւէիք (kʿawēikʿ) | քաւէին (kʿawēin) | |
| aorist | քաւեցայ (kʿawecʿay) | քաւեցար (kʿawecʿar) | քաւեցաւ (kʿawecʿaw) | քաւեցաք (kʿawecʿakʿ) | քաւեցայք (kʿawecʿaykʿ) | քաւեցան (kʿawecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քաւիցիմ (kʿawicʿim) | քաւիցիս (kʿawicʿis) | քաւիցի (kʿawicʿi) | քաւիցիմք (kʿawicʿimkʿ) | քաւիցիք (kʿawicʿikʿ) | քաւիցին (kʿawicʿin) | |
| aorist | քաւեցայց (kʿawecʿaycʿ) | քաւեսցիս (kʿawescʿis) | քաւեսցի (kʿawescʿi) | քաւեսցուք (kʿawescʿukʿ) | քաւեսջիք (kʿawesǰikʿ) | քաւեսցին (kʿawescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քաւեա՛ց (kʿaweácʿ) | — | — | քաւեցարո՛ւք (kʿawecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | քաւեսջի՛ր (kʿawesǰír) | — | — | քաւեսջի՛ք (kʿawesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քաւիր (mí kʿawir) | — | — | մի՛ քաւիք (mí kʿawikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: քավել (kʿavel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քաւեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy