Definify.com
Definition 2024
उखा
उखा
Sanskrit
Noun
उखा • (ukhā) f
Declension
| Feminine ā-stem declension of उखा | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | उखा (ukhā) | ||
| Gen. sg. | उखायाः (ukhāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | उखा (ukhā) | उखे (ukhe) | उखाः (ukhāḥ) |
| Vocative | उखे (ukhe) | उखे (ukhe) | उखाः (ukhāḥ) |
| Accusative | उखाम् (ukhām) | उखे (ukhe) | उखाः (ukhāḥ) |
| Instrumental | उखया (ukhayā) | उखाभ्याम् (ukhābhyām) | उखाभिः (ukhābhiḥ) |
| Dative | उखायै (ukhāyai) | उखाभ्याम् (ukhābhyām) | उखाभ्यः (ukhābhyaḥ) |
| Ablative | उखायाः (ukhāyāḥ) | उखाभ्याम् (ukhābhyām) | उखाभ्यः (ukhābhyaḥ) |
| Genitive | उखायाः (ukhāyāḥ) | उखयोः (ukhayoḥ) | उखानाम् (ukhānām) |
| Locative | उखायाम् (ukhāyām) | उखयोः (ukhayoḥ) | उखासु (ukhāsu) |
References
- Sir Monier Monier-Williams (1898) A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, page 0172