Definify.com
Definition 2024
वृक्ष
वृक्ष
Sanskrit
Etymology
Probably connected with root बृंहति (√bṛh, “to grow”), or with ब्रिहति (√bṛh, “to root up”), or with वृश्चति (√vraśc, “that which is felled”).
Noun
वृक्ष • (vṛkṣá) m
- tree, (especially) any tree bearing visible flowers and fruit, but also applied to any tree and other plants, often in the sense of wood
- tree trunk
- coffin
- the staff of a bow
- frame
- Wrightia antidysenterica
- stimulant
Declension
| Masculine a-stem declension of वृक्ष | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | वृक्षः (vṛkṣaḥ) | ||
| Gen. sg. | वृक्षस्य (vṛkṣasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | वृक्षः (vṛkṣaḥ) | वृक्षौ (vṛkṣau) | वृक्षाः (vṛkṣāḥ) |
| Vocative | वृक्ष (vṛkṣa) | वृक्षौ (vṛkṣau) | वृक्षाः (vṛkṣāḥ) |
| Accusative | वृक्षम् (vṛkṣam) | वृक्षौ (vṛkṣau) | वृक्षान् (vṛkṣān) |
| Instrumental | वृक्षेण (vṛkṣeṇa) | वृक्षाभ्याम् (vṛkṣābhyām) | वृक्षैः (vṛkṣaiḥ) |
| Dative | वृक्षाय (vṛkṣāya) | वृक्षाभ्याम् (vṛkṣābhyām) | वृक्षेभ्यः (vṛkṣebhyaḥ) |
| Ablative | वृक्षात् (vṛkṣāt) | वृक्षाभ्याम् (vṛkṣābhyām) | वृक्षेभ्यः (vṛkṣebhyaḥ) |
| Genitive | वृक्षस्य (vṛkṣasya) | वृक्षयोः (vṛkṣayoḥ) | वृक्षाणाम् (vṛkṣāṇām) |
| Locative | वृक्षे (vṛkṣe) | वृक्षयोः (vṛkṣayoḥ) | वृक्षेषु (vṛkṣeṣu) |