Thai

Alternative forms

• (archaic): อาจาริย์
• (slang): จารย์, อาชาม

Noun

อาจารย์ • ‎(aa-jaan) ‎(classifier คน or ท่าน)

1. one who teaches or instructs, whether as a profession or not, such as an academic teacher (with or without institutional connection), religious teacher, spiritual teacher, etc.
2. (law) a teacher in a higher education institution who ranks below an assistant professor.
3. (colloquial) a teacher in an educational institution at any level, irrespective of his or her rank.
4. (colloquial) one who masters or practices occult, such as an astrologer, exorcist, magus, shaman, sorcerer, etc.
5. (colloquial) one who masters or specialises in something.

Derived terms

• ครูบาอาจารย์ ‎(kruu-baa-aa-jaan, “teacher”)
• พราหมณาจารย์ ‎(praa-má-naa-jaan, “Brahmin preceptor”)
• ศาสดาจารย์ ‎(sàat-sà-daa-jaan, “religious or spiritual teacher who founds religion”)
• ศาสตราจารย์ ‎(sàat-dtraa-jaan, “professor”)
• ศาสนาจารย์ ‎(sǎa-sà-naa-jaan, “religious or spiritual teacher; minister”)
• สมณาจารย์ ‎(sà-má-naa-jaan, “Buddhist preceptor”)
• โหราจารย์ ‎(hŏo-raa-jaan, “astrologer”)
• อนุศาสนาจารย์ ‎(à-nú-sǎa-sà-naa-jaan, “chaplain”)

Synonyms

• เกจิ ‎(gee-jì)
• ครู ‎(kruu)
• คุรุ ‎(kú-rú)
• บา ‎(baa)
• ผู้สอน ‎(pûu-sɔ̌ɔn)