Definify.com
Definition 2024
ნადირი
ნადირი
Georgian
Noun
ნადირი • (nadiri) (plural ნადირები)
- wild animal
- (figuratively) unfair and brutal person
Inflection
Declension of ნადირი (see Georgian declension)
| singular | plural | archaic plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | ნადირი | ნადირები | ნადირნი |
| ergative | ნადირმა | ნადირებმა | ნადირთ(ა) |
| dative | ნადირს(ა) | ნადირებს(ა) | ნადირთ(ა) |
| genitive | ნადირის(ა) | ნადირების(ა) | ნადირთ(ა) |
| instrumental | ნადირით(ა) | ნადირებით(ა) | |
| adverbial | ნადირად(ა) | ნადირებად(ა) | |
| vocative | ნადირო | ნადირებო | ნადირნო |
| Notes: archaic plurals might not exist. | |||
Postpositional inflection of ნადირი (see Georgian postpositions)
| postpositions taking a dative case | singular | plural |
|---|---|---|
| -ზე (on - ) | ნადირზე | ნადირებზე |
| -თან (near - ) | ნადირთან | ნადირებთან |
| -ში (in - ) | ნადირში | ნადირებში |
| -ვით (like a - ) | ნადირივით | ნადირებივით |
| postpositions taking a genitive case | singular | plural |
| -თვის (for - ) | ნადირისთვის | ნადირებისთვის |
| -ებრ (like a - ) | ნადირისებრ | ნადირებისებრ |
| -კენ (towards - ) | ნადირისკენ | ნადირებისკენ |
| -გან (from/of - ) | ნადირისგან | ნადირებისგან |
| postpositions taking an instrumental case | singular | plural |
| -დან (from / since - ) | ნადირიდან | ნადირებიდან |
| -ურთ (together with - ) | ნადირითურთ | ნადირებითურთ |
| postpositions taking an adverbial case | singular | plural |
| -მდე (up to - ) | ნადირამდე | ნადირებამდე |
Derived terms
- ნადირკაცი (nadirḳaci)
- ნადირობა (nadiroba)
- ნადირ-ფრინველი (nadir-prinveli)
- ნადირმშენი (nadirmšeni)
- ნადირთმომშენებელი (nadirtmomšenebeli)
See also
- მხეცი (mxeci)