Definify.com
Definition 2024
ἀνανταπόδοτος
ἀνανταπόδοτος
Ancient Greek
Adjective
ᾰ̓ναντᾰπόδοτος • (anantapódotos) m, f (neuter ᾰ̓ναντᾰπόδοτον); second declension
- without apodosis, being a proposition lacking a consequent clause
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||
| Nominative | ᾰ̓ναντᾰπόδοτος | ᾰ̓ναντᾰπόδοτον | ᾰ̓ναντᾰποδότω | ᾰ̓ναντᾰποδότω | ᾰ̓ναντᾰπόδοτοι | ᾰ̓ναντᾰπόδοτα | ||||||
| Genitive | ᾰ̓ναντᾰποδότου | ᾰ̓ναντᾰποδότου | ᾰ̓ναντᾰποδότοιν | ᾰ̓ναντᾰποδότοιν | ᾰ̓ναντᾰποδότων | ᾰ̓ναντᾰποδότων | ||||||
| Dative | ᾰ̓ναντᾰποδότῳ | ᾰ̓ναντᾰποδότῳ | ᾰ̓ναντᾰποδότοιν | ᾰ̓ναντᾰποδότοιν | ᾰ̓ναντᾰποδότοις | ᾰ̓ναντᾰποδότοις | ||||||
| Accusative | ᾰ̓ναντᾰπόδοτον | ᾰ̓ναντᾰπόδοτον | ᾰ̓ναντᾰποδότω | ᾰ̓ναντᾰποδότω | ᾰ̓ναντᾰποδότους | ᾰ̓ναντᾰπόδοτα | ||||||
| Vocative | ᾰ̓ναντᾰπόδοτε | ᾰ̓ναντᾰπόδοτον | ᾰ̓ναντᾰποδότω | ᾰ̓ναντᾰποδότω | ᾰ̓ναντᾰπόδοτοι | ᾰ̓ναντᾰπόδοτα | ||||||
Related terms
- ᾰ̓ναντᾰπόδοσῐς (anantapódosis)
Descendants
- English: anapodoton
References
- ἀνανταπόδοτος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀνανταπόδοτος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀνανταπόδοτος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- «ἀνανταπόδοτος» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften