Definify.com
Definition 2024
ἀφαιρετικός
ἀφαιρετικός
See also: αφαιρετικός
Ancient Greek
Adjective
ᾰ̓φαιρετῐκός • (aphairetikós) m (feminine ᾰ̓φαιρετῐκή, neuter ᾰ̓φαιρετῐκόν); first/second declension
- fit for taking away
- (astrology) retrograde
Inflection
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | ᾰ̓φαιρετῐκός | ᾰ̓φαιρετῐκή | ᾰ̓φαιρετῐκόν | ᾰ̓φαιρετῐκώ | ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ | ᾰ̓φαιρετῐκώ | ᾰ̓φαιρετῐκοί | ᾰ̓φαιρετῐκαί | ᾰ̓φαιρετῐκᾰ́ | |||
| Genitive | ᾰ̓φαιρετῐκοῦ | ᾰ̓φαιρετῐκῆς | ᾰ̓φαιρετῐκοῦ | ᾰ̓φαιρετῐκοῖν | ᾰ̓φαιρετῐκαῖν | ᾰ̓φαιρετῐκοῖν | ᾰ̓φαιρετῐκῶν | ᾰ̓φαιρετῐκῶν | ᾰ̓φαιρετῐκῶν | |||
| Dative | ᾰ̓φαιρετῐκῷ | ᾰ̓φαιρετῐκῇ | ᾰ̓φαιρετῐκῷ | ᾰ̓φαιρετῐκοῖν | ᾰ̓φαιρετῐκαῖν | ᾰ̓φαιρετῐκοῖν | ᾰ̓φαιρετῐκοῖς | ᾰ̓φαιρετῐκαῖς | ᾰ̓φαιρετῐκοῖς | |||
| Accusative | ᾰ̓φαιρετῐκόν | ᾰ̓φαιρετῐκήν | ᾰ̓φαιρετῐκόν | ᾰ̓φαιρετῐκώ | ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ | ᾰ̓φαιρετῐκώ | ᾰ̓φαιρετῐκούς | ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ς | ᾰ̓φαιρετῐκᾰ́ | |||
| Vocative | ᾰ̓φαιρετῐκέ | ᾰ̓φαιρετῐκή | ᾰ̓φαιρετῐκόν | ᾰ̓φαιρετῐκώ | ᾰ̓φαιρετῐκᾱ́ | ᾰ̓φαιρετῐκώ | ᾰ̓φαιρετῐκοί | ᾰ̓φαιρετῐκαί | ᾰ̓φαιρετῐκᾰ́ | |||
Descendants
- English: aphaeretic, apheretic
- Greek: αφαιρετικός (afairetikós)
References
- ἀφαιρετικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «ἀφαιρετικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «ἀφαιρετικός» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)