Definify.com
Webster 1913 Edition
Kain
Kain
,Noun.
 (Scots Law) 
Poultry, etc., required by the lease to be paid in kind by a tenant to his landlord. 
Wharton (Law Dict.).
 Definition 2025
Kain
Kain
Finnish
Proper noun
Kain
- Cain (Biblical character)
 - (rare) A male given name
 
Declension
| Inflection of Kain (Kotus type 5/risti, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | Kain | Kainit | |
| genitive | Kainin | Kainien | |
| partitive | Kainia | Kaineja | |
| illative | Kainiin | Kaineihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | Kain | Kainit | |
| accusative | nom. | Kain | Kainit | 
| gen. | Kainin | ||
| genitive | Kainin | Kainien | |
| partitive | Kainia | Kaineja | |
| inessive | Kainissa | Kaineissa | |
| elative | Kainista | Kaineista | |
| illative | Kainiin | Kaineihin | |
| adessive | Kainilla | Kaineilla | |
| ablative | Kainilta | Kaineilta | |
| allative | Kainille | Kaineille | |
| essive | Kainina | Kaineina | |
| translative | Kainiksi | Kaineiksi | |
| instructive | — | Kainein | |
| abessive | Kainitta | Kaineitta | |
| comitative | — | Kaineineen | |
Derived terms
- Kainin merkki
 
German
Pronunciation
- IPA(key): /kaɪ̯n/
 - Homophone: kein
 - Rhymes: -aɪ̯n
 
Proper noun
Kain m
- Cain (Biblical character)
 
Derived terms
Serbo-Croatian
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /kǎin/
 - Hyphenation: Ka‧in
 
Proper noun
Kàin m (Cyrillic spelling Ка̀ин)
- Cain (Biblical character)
 
Declension
Declension of Kain
| singular | |
|---|---|
| nominative | Kàin | 
| genitive | Kàina | 
| dative | Kàinu | 
| accusative | Kàina | 
| vocative | Kàine | 
| locative | Kàinu | 
| instrumental | Kàinom | 
See also
kain
kain
English
Noun
kain (countable and uncountable, plural kains)
-  (Scotland, law) poultry, etc., required by the lease to be paid in kind by a tenant to the landlord.
- (Can we find and add a quotation of Wharton (Law Dict.) to this entry?)
 
 
Tagalog
Etymology
From Proto-Malayo-Polynesian *kaən, from Proto-Austronesian *kaən.
Verb
kain (used in the form kainin)
- to eat (consume)
 
Conjugation
Verb conjugation for kain
| Trigger | Affix | Aspect | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Infinitive | Complete | Progressive | Contemplative | ||
| actor I | (-)um- | kumain | kumain | kumakain | kakain | 
| actor II | mag- | magkain | nagkain | nagkakain | magkakain | 
| actor III | ma- | makain | nakain | nakakain | makakain | 
| actor IV | mang- | mangkain | nangkain | nangkakain | mangkakain | 
| actor V | maka- | makakain | nakakain | nakakakain / nakakakain | makakakain / makakakain | 
| actor VI | makapag- | makapagkain | nakapagkain | nakakapagkain | makakapagkain | 
| actor VII | magpa- | magpakain | nagpakain | nagpapakain | magpapakain | 
| actor VIII | maki- | makikain | nakikain | nakikikain | makikikain | 
| actor IX | magma- | magmakain | nagmakain | nagmamakain | magmamakain | 
| object I | (-)in- | kainin | kinain | kinakain | kakainin | 
| object II | i- | ikain | ikinain | ikinakain | ikakain | 
| object III | -an | kainan | kinainan | kinakainan | kakainan | 
| object IV | ma- | makain | nakain | nakakain | makakain | 
| object V | pa-an | pakainan | pinakainan | pinapakainan / pinakakainan | pakakainan / papakainan | 
| object VI | ipa- | ipakain | ipinakain | ipinakakain | ipakakain | 
| locative I | -an | kainan | kinainan | kinakainan | kakainan | 
| locative II | pag-an | pagkainan | pinagkainan | pinagkakainan | pagkakainan | 
| locative III | mapag-an | mapagkainan | napagkainan | napagkakainan | mapagkakainan | 
| locative IV | ma-an | makainan | nakainan | nakakainan | makakainan | 
| locative V | ka-an | kakainan | kinakainan | kinakakainan / kinakakainan | kakakainan / kakakainan | 
| benefactive I | i- | ikain | ikinain | ikinakain | ikakain | 
| benefactive II | ipag- | ipagkain | ipinagkain | ipinagkakain | ipagkakain | 
| benefactive III | -an | kainan | kinainan | kinakainan | kakainan | 
| instrument I | ipa- | ipakain | ipinakain | ipinakakain | ipakakain | 
| instrument II | ipang- | ipangkain | ipinangkain | ipinangkakain | ipangkakain | 
| reason/causative | ika- | ikakain | ikinakain | ikinakakain | ikakakain | 
| directional II | -an | kainan | kinainan | kinakainan | kakainan | 
| directional II | pag-an | pagkainan | pinagkainan | pinagkakainan | pagkakainan | 
| reference | pag-an | pagkainan | pinagkainan | pinagkakainan | pagkakainan | 
| reciprocal I | mag-an | magkainan | nagkainan | nagkakainan | magkakainan | 
| reciprocal II | magka- | magkakain | nagkakain | nagkakakakain | magkakakakain | 
| Note: Some verb forms in this table are not used, mainly because the form is semantically implausible, but also because one is preferred over the other. | |||||