Definify.com
Definition 2025
Wenen
wenen
wenen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋeːnə(n)/
Etymology
From Old Dutch *wēnon, from Proto-Germanic *wainōną. Related to wee (“woe”) and weinig (“few”).
Verb
wenen
- (intransitive) To cry, weep, shed tears
- Nadat hij van de roe kreeg weende de knaap lang van de pijn
- After getting the rod, the knave cried long in pain
- Nadat hij van de roe kreeg weende de knaap lang van de pijn
Inflection
| Inflection of wenen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | wenen | |||
| past singular | weende | |||
| past participle | geweend | |||
| infinitive | wenen | |||
| gerund | wenen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | ween | weende | ||
| 2nd person sing. (jij) | weent | weende | ||
| 2nd person sing. (u) | weent | weende | ||
| 2nd person sing. (gij) | weent | weende | ||
| 3rd person singular | weent | weende | ||
| plural | wenen | weenden | ||
| subjunctive sing.1 | wene | weende | ||
| subjunctive plur.1 | wenen | weenden | ||
| imperative sing. | ween | |||
| imperative plur.1 | weent | |||
| participles | wenend | geweend | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
Derived terms
- wener m
- wenerig
- geween m