Definify.com
Definition 2025
afgaan
afgaan
Afrikaans
Verb
afgaan (present gaan af, present participle afgaande, past participle afgegaan)
Antonyms
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfɣaːn/
Etymology
Verb
afgaan
- (intransitive) to go off
- (intransitive) to go down
- (intransitive) to lose face
- (intransitive) (of a telephone) to ring
Inflection
| Inflection of afgaan (strong class 7, irregular, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afgaan | |||
| past singular | ging af | |||
| past participle | afgegaan | |||
| infinitive | afgaan | |||
| gerund | afgaan n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | ga af | ging af | afga | afging |
| 2nd person sing. (jij) | gaat af | ging af | afgaat | afging |
| 2nd person sing. (u) | gaat af | ging af | afgaat | afging |
| 2nd person sing. (gij) | gaat af | gingt af | afgaat | afgingt |
| 3rd person singular | gaat af | ging af | afgaat | afging |
| plural | gaan af | gingen af | afgaan | afgingen |
| subjunctive sing.1 | ga af | ginge af | afga | afginge |
| subjunctive plur.1 | gaan af | gingen af | afgaan | afgingen |
| imperative sing. | ga af | |||
| imperative plur.1 | gaat af | |||
| participles | afgaand | afgegaan | ||
| 1) Archaic. | ||||