Definify.com
Definition 2025
grijpen
grijpen
Dutch
Verb
grijpen
- (transitive) to grab
Inflection
| Inflection of grijpen (strong class 1) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | grijpen | |||
| past singular | greep | |||
| past participle | gegrepen | |||
| infinitive | grijpen | |||
| gerund | grijpen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | grijp | greep | ||
| 2nd person sing. (jij) | grijpt | greep | ||
| 2nd person sing. (u) | grijpt | greep | ||
| 2nd person sing. (gij) | grijpt | greept | ||
| 3rd person singular | grijpt | greep | ||
| plural | grijpen | grepen | ||
| subjunctive sing.1 | grijpe | grepe | ||
| subjunctive plur.1 | grijpen | grepen | ||
| imperative sing. | grijp | |||
| imperative plur.1 | grijpt | |||
| participles | grijpend | gegrepen | ||
| 1) Archaic. | ||||