Definify.com
Definition 2025
hyggja
hyggja
Faroese
Verb
hyggja (third person singular past indicative hugdi, third person plural past indicative hugdu, supine hugt)
Conjugation
| v-19gg | ||||
| infinitive | hyggja | |||
|---|---|---|---|---|
| present participle | hyggjandi | |||
| past participle a7 | hugdur | |||
| supine | hugt | |||
| number | singular | plural | ||
| person | first | second | third | all |
| indicative | eg | tú | hann/hon/tað | vit, tit, teir/tær/tey, tygum |
| present | hyggi | hyggur | hyggur | hyggja |
| past | hugdi | hugdi | hugdi | hugdu |
| imperative | – | tú | – | tit |
| present | — | hygg! | — | hyggið! |
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈhɪcːa/
- Rhymes: -ɪcːa
Etymology 1
From Old Norse hyggja, from Proto-Germanic *hugjaną.
Verb
hyggja (weak verb, third-person singular past indicative hugði, supine hugað)
Etymology 2
From Old Norse hyggja, from Proto-Germanic *hugjǭ, related to hyggja (verb), hugur and hugi.
Noun
hyggja f (genitive singular hyggju, nominative plural hyggjur)
Declension
declension of hyggja
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | hyggja | hyggjan | hyggjur | hyggjurnar |
| accusative | hyggju | hyggjuna | hyggjur | hyggjurnar |
| dative | hyggju | hyggjunni | hyggjum | hyggjunum |
| genitive | hyggju | hyggjunnar | hyggja | hyggjanna |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, 1st edition, 2nd printing (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans.