Definify.com
Definition 2025
inslapen
inslapen
Dutch
Verb
inslapen
- to fall asleep
Inflection
| Inflection of inslapen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inslapen | |||
| past singular | sliep in | |||
| past participle | ingeslapen | |||
| infinitive | inslapen | |||
| gerund | inslapen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | slaap in | sliep in | inslaap | insliep |
| 2nd person sing. (jij) | slaapt in | sliep in | inslaapt | insliep |
| 2nd person sing. (u) | slaapt in | sliep in | inslaapt | insliep |
| 2nd person sing. (gij) | slaapt in | sliept in | inslaapt | insliept |
| 3rd person singular | slaapt in | sliep in | inslaapt | insliep |
| plural | slapen in | sliepen in | inslapen | insliepen |
| subjunctive sing.1 | slape in | sliepe in | inslape | insliepe |
| subjunctive plur.1 | slapen in | sliepen in | inslapen | insliepen |
| imperative sing. | slaap in | |||
| imperative plur.1 | slaapt in | |||
| participles | inslapend | ingeslapen | ||
| 1) Archaic. | ||||