German

Noun

Kombi m ‎(genitive Kombis, plural Kombis)

1. station wagon or British estate car

English

Noun

kombi ‎(plural kombis)

1. (South Africa) A minivan.

Esperanto

Etymology

From English.

Verb

kombi ‎(present kombas, past kombis, future kombos, conditional kombus, volitive kombu)

1. to comb

Conjugation

Conjugation of kombi present past future singular plural singular plural singular plural tense kombas kombis kombos active participle kombanta kombantaj kombinta kombintaj kombonta kombontaj acc. kombantan kombantajn kombintan kombintajn kombontan kombontajn passive participle kombata kombataj kombita kombitaj kombota kombotaj acc. kombatan kombatajn kombitan kombitajn kombotan kombotajn nominal active participle kombanto kombantoj kombinto kombintoj kombonto kombontoj acc. kombanton kombantojn kombinton kombintojn kombonton kombontojn nominal passive participle kombato kombatoj kombito kombitoj komboto kombotoj acc. kombaton kombatojn kombiton kombitojn komboton kombotojn adverbial active participle kombante kombinte kombonte adverbial passive participle kombate kombite kombote infinitive kombi imperative kombu conditional kombus

Derived terms

• kombilo

Hungarian

Etymology

From German Kombi, from kombi(niert) ‎(“combined”).^[1]

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈkombi]
• Hyphenation: kom‧bi

Noun

kombi ‎(plural kombik)

1. station wagon, estate car

Declension

References

1. ↑ Tótfalusi István, Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára. Tinta Könyvkiadó, Budapest, 2005, ISBN 963 7094 20 2

Serbo-Croatian

Etymology

From German Kombi.

Noun

kombi m ‎(Cyrillic spelling комби)

1. station wagon