Definify.com
Definition 2025
miskennen
miskennen
Dutch
Verb
miskennen
- (transitive) to fail to acknowledge
Inflection
| Inflection of miskennen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | miskennen | |||
| past singular | miskende | |||
| past participle | miskend | |||
| infinitive | miskennen | |||
| gerund | miskennen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | misken | miskende | ||
| 2nd person sing. (jij) | miskent | miskende | ||
| 2nd person sing. (u) | miskent | miskende | ||
| 2nd person sing. (gij) | miskent | miskende | ||
| 3rd person singular | miskent | miskende | ||
| plural | miskennen | miskenden | ||
| subjunctive sing.1 | miskenne | miskende | ||
| subjunctive plur.1 | miskennen | miskenden | ||
| imperative sing. | misken | |||
| imperative plur.1 | miskent | |||
| participles | miskennend | miskend | ||
| 1) Archaic. | ||||