Definify.com
Definition 2025
sneuvelen
sneuvelen
Dutch
Verb
sneuvelen
Inflection
| Inflection of sneuvelen (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sneuvelen | |||
| past singular | sneuvelde | |||
| past participle | gesneuveld | |||
| infinitive | sneuvelen | |||
| gerund | sneuvelen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | sneuvel | sneuvelde | ||
| 2nd person sing. (jij) | sneuvelt | sneuvelde | ||
| 2nd person sing. (u) | sneuvelt | sneuvelde | ||
| 2nd person sing. (gij) | sneuvelt | sneuvelde | ||
| 3rd person singular | sneuvelt | sneuvelde | ||
| plural | sneuvelen | sneuvelden | ||
| subjunctive sing.1 | sneuvele | sneuvelde | ||
| subjunctive plur.1 | sneuvelen | sneuvelden | ||
| imperative sing. | sneuvel | |||
| imperative plur.1 | sneuvelt | |||
| participles | sneuvelend | gesneuveld | ||
| 1) Archaic. | ||||