Definify.com

Definition 2024


verto

verto

Italian

Verb

verto

  1. first-person singular present indicative of vertere

Anagrams


Latin

Etymology

From Proto-Italic *wertō, from Proto-Indo-European *wértti.

Cognates include Sanskrit वर्तयति (vartayati, he turns), Avestan 𐬬𐬀𐬭𐬆𐬙 (varət-), Proto-Slavic *vьrtěti (Old Church Slavonic врьтѣти (vrĭtěti), Russian вертеть (vertet’, to rotate)), Proto-Baltic *wert- (Lithuanian ver̃sti), Persian گرد (gard, grow; turn), Proto-Germanic *werþaną (to become) (Old English weorþan (to happen), English worth), Old Irish dofortad (to pour out)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈwer.toː/, [ˈwɛr.toː]

Verb

vertō (present infinitive vertere, perfect active vertī, supine versum); third conjugation

  1. I turn, revolve
  2. I turn around
  3. I reverse (transitive)
  4. I exchange
  5. I translate
  6. I retreat

Inflection

   Conjugation of verto (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present vertō vertis vertit vertimus vertitis vertunt
imperfect vertēbam vertēbās vertēbat vertēbāmus vertēbātis vertēbant
future vertam vertēs vertet vertēmus vertētis vertent
perfect vertī vertistī vertit vertimus vertistis vertērunt, vertēre
pluperfect verteram verterās verterat verterāmus verterātis verterant
future perfect verterō verteris verterit verterimus verteritis verterint
passive present vertor verteris, vertere vertitur vertimur vertiminī vertuntur
imperfect vertēbar vertēbāris, vertēbāre vertēbātur vertēbāmur vertēbāminī vertēbantur
future vertar vertēris, vertēre vertētur vertēmur vertēminī vertentur
perfect versus + present active indicative of sum
pluperfect versus + imperfect active indicative of sum
future perfect versus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present vertam vertās vertat vertāmus vertātis vertant
imperfect verterem verterēs verteret verterēmus verterētis verterent
perfect verterim verterīs verterit verterīmus verterītis verterint
pluperfect vertissem vertissēs vertisset vertissēmus vertissētis vertissent
passive present vertar vertāris, vertāre vertātur vertāmur vertāminī vertantur
imperfect verterer verterēris, verterēre verterētur verterēmur verterēminī verterentur
perfect versus + present active subjunctive of sum
pluperfect versus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present verte vertite
future vertitō vertitō vertitōte vertuntō
passive present vertere vertiminī
future vertitor vertitor vertuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives vertere vertisse versūrus esse vertī versus esse versum īrī
participles vertēns versūrus versus vertendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
vertere vertendī vertendō vertendum versum versū

Derived terms

Related terms

Descendants

See also

References

  • verto in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • verto in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • VERTO in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
  • Félix Gaffiot (1934), “verto”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
  • Meissner, Carl; Auden, Henry William (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • the wind is turning to the south-west: ventus se vertit in Africum
    • to make not the slightest effort; not to stir a finger: manum non vertere alicuius rei causa
    • to make a thing ridiculous, turn it into a joke: aliquid in risum vertere
    • all depends on this; this is the decisive point: in ea re omnia vertuntur
    • I wish you all success in the matter: bene id tibi vertat!
    • to reproach a person with..: aliquid alicui crimini dare, vertere
    • to translate from Greek into Latin: aliquid e graeco in latinum (sermonem) convertere, vertere, transferre
    • to translate Plato: Platonem vertere, convertere
    • to translate from Plato: ab or de (not ex) Platone vertere, convertere, transferre
    • to become an object of ridicule; to be laughed at: in ludibrium verti (Tac. Ann. 12. 26)
    • to make a thing a matter of conscience, be scrupulous about a thing: aliquid religioni habere or in religionem vertere
    • and may God grant success: quod deus bene vertat!
    • to interpret something as an omen: accipere, vertere aliquid in omen
    • to leave one's country (only used of exiles): solum vertere, mutare (Caecin. 34. 100)
    • to reproach, blame a person for..: aliquid alicui crimini dare, vitio vertere (Verr. 5. 50)
    • to flee, run away: terga vertere or dare

Portuguese

Verb

verto

  1. first-person singular (eu) present indicative of verter

Venetian

Etymology

From Latin apertus.

Verb

verto m (feminine singular verta, masculine plural verti, feminine plural verte)

  1. past participle of verxar, past participle of vèrzar

Adjective

verto m (feminine singular verta, masculine plural verti, feminine plural verte)

  1. open