Definify.com
Definition 2025
vran
vran
Serbo-Croatian
Adjective
vrȃn (definite vrȃnī, Cyrillic spelling вра̑н)
Declension
indefinite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | vran | vrana | vrano | |
| genitive | vrana | vrane | vrana | |
| dative | vranu | vranoj | vranu | |
| accusative | 
inanimate animate  | 
vran vrana  | 
vranu | vrano | 
| vocative | vran | vrana | vrano | |
| locative | vranu | vranoj | vranu | |
| instrumental | vranim | vranom | vranim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | vrani | vrane | vrana | |
| genitive | vranih | vranih | vranih | |
| dative | vranim(a) | vranim(a) | vranim(a) | |
| accusative | vrane | vrane | vrana | |
| vocative | vrani | vrane | vrana | |
| locative | vranim(a) | vranim(a) | vranim(a) | |
| instrumental | vranim(a) | vranim(a) | vranim(a) | |
definite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | vrani | vrana | vrano | |
| genitive | vranog(a) | vrane | vranog(a) | |
| dative | vranom(u/e) | vranoj | vranom(u/e) | |
| accusative | 
inanimate animate  | 
vrani vranog(a)  | 
vranu | vrano | 
| vocative | vrani | vrana | vrano | |
| locative | vranom(e/u) | vranoj | vranom(e/u) | |
| instrumental | vranim | vranom | vranim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | vrani | vrane | vrana | |
| genitive | vranih | vranih | vranih | |
| dative | vranim(a) | vranim(a) | vranim(a) | |
| accusative | vrane | vrane | vrana | |
| vocative | vrani | vrane | vrana | |
| locative | vranim(a) | vranim(a) | vranim(a) | |
| instrumental | vranim(a) | vranim(a) | vranim(a) | |
Slovene
Etymology
From Proto-Slavic *vornъ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋráːn/
 - Tonal orthography: vrȃn
 
Noun
vrán m anim (genitive vrána, nominative plural vráni)