Definify.com
Definition 2024
Zaman
zaman
zaman
See also: Zaman
English
Noun
zaman
- Albizia saman, a large tropical tree in the pea family.
Synonyms
- (Albizia saman): monkey pod, rain tree, saman, zamang
See also
- Albizia saman on Wikipedia.Wikipedia
Indonesian
Etymology
From Malay zaman, from Persian زمان (zamân), from Middle Persian [script needed] (zamān).
Noun
zaman
Malay
Etymology
From Persian زمان (zamân), from Middle Persian [script needed] (zamān).
Alternative forms
Pronunciation
- IPA(key): /zaman/
- Rhymes: -aman, -man, -an
Noun
zaman (Jawi spelling زمان, plural zaman-zaman)
- age (particular period of time in history)
Serbo-Croatian
Etymology 1
From Ottoman Turkish زمان (zaman), from Persian زمان (zamân).
Pronunciation
- IPA(key): /zǎmaːn/
- Hyphenation: za‧man
Noun
zàmān m (Cyrillic spelling за̀ма̄н)
Declension
Declension of zaman
Etymology 2
From Proto-Slavic *za vъ manъ; compare za, u, mána.
Pronunciation
- IPA(key): /zâmaːn/
- Hyphenation: za‧man
Adverb
zȁmān (Cyrillic spelling за̏ма̄н)
Slovene
Etymology
From Proto-Slavic *za vъ manъ.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈmán/
- Tonal orthography: zamȁn
Adverb
zamàn
- in vain, without success
- vse je zaman
- it's all in vain
- vse je zaman
Quotations
- For usage examples of this term, see Citations:zaman.
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish زمان (zaman), from Persian زمان (zamân), from Arabic زَمَان (zamān).
Pronunciation
- IPA(key): [zɑˈmɑn]
Noun
zaman (definite accusative zamanı, plural zamanlar)
- time (referring to a broad time period like epoch, period, season, etc. It is not the type of time that one reads from a watch or a clock)
- epoch
- era
- (grammar) tense
Declension
declension of zaman
possessive forms of zaman
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | zamanım | zamanlarım |
definite accusative (belirtme) | zamanımı | zamanlarımı |
dative (yönelme) | zamanıma | zamanlarıma |
locative (bulunma) | zamanımda | zamanlarımda |
ablative (çıkma) | zamanımdan | zamanlarımdan |
genitive (tamlayan) | zamanımın | zamanlarımın |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | zamanın | zamanların |
definite accusative (belirtme) | zamanını | zamanlarını |
dative (yönelme) | zamanına | zamanlarına |
locative (bulunma) | zamanında | zamanlarında |
ablative (çıkma) | zamanından | zamanlarından |
genitive (tamlayan) | zamanının | zamanlarının |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | zamanı | zamanları |
definite accusative (belirtme) | zamanını | zamanlarını |
dative (yönelme) | zamanına | zamanlarına |
locative (bulunma) | zamanında | zamanlarında |
ablative (çıkma) | zamanından | zamanlarından |
genitive (tamlayan) | zamanının | zamanlarının |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | zamanımız | zamanlarımız |
definite accusative (belirtme) | zamanımızı | zamanlarımızı |
dative (yönelme) | zamanımıza | zamanlarımıza |
locative (bulunma) | zamanımızda | zamanlarımızda |
ablative (çıkma) | zamanımızdan | zamanlarımızdan |
genitive (tamlayan) | zamanımızın | zamanlarımızın |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | zamanınız | zamanlarınız |
definite accusative (belirtme) | zamanınızı | zamanlarınızı |
dative (yönelme) | zamanınıza | zamanlarınıza |
locative (bulunma) | zamanınızda | zamanlarınızda |
ablative (çıkma) | zamanınızdan | zamanlarınızdan |
genitive (tamlayan) | zamanınızın | zamanlarınızın |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | zamanları | zamanları |
definite accusative (belirtme) | zamanlarını | zamanlarını |
dative (yönelme) | zamanlarına | zamanlarına |
locative (bulunma) | zamanlarında | zamanlarında |
ablative (çıkma) | zamanlarından | zamanlarından |
genitive (tamlayan) | zamanlarının | zamanlarının |