Definify.com
Definition 2024
þenja
þenja
Icelandic
Verb
þenja (weak verb, third-person singular past indicative þandi, supine þanið)
- to stretch, spread out, draw (a bow)
Conjugation
þenja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þenja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þanið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þenjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég þen | við þenjum | present (nútíð) |
ég þenji | við þenjum |
| þú þenur | þið þenjið | þú þenjir | þið þenjið | ||
| hann, hún, það þenur | þeir, þær, þau þenja | hann, hún, það þenji | þeir, þær, þau þenji | ||
| past (þátíð) |
ég þandi | við þöndum | past (þátíð) |
ég þendi | við þendum |
| þú þandir | þið þönduð | þú þendir | þið þenduð | ||
| hann, hún, það þandi | þeir, þær, þau þöndu | hann, hún, það þendi | þeir, þær, þau þendu | ||
| imperative (boðháttur) |
þen (þú) | þenjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þendu | þenjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þenjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að þenjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
þanist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
þenjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég þenst | við þenjumst | present (nútíð) |
ég þenjist | við þenjumst |
| þú þenst | þið þenjist | þú þenjist | þið þenjist | ||
| hann, hún, það þenst | þeir, þær, þau þenjast | hann, hún, það þenjist | þeir, þær, þau þenjist | ||
| past (þátíð) |
ég þandist | við þöndumst | past (þátíð) |
ég þendist | við þendumst |
| þú þandist | þið þöndust | þú þendist | þið þendust | ||
| hann, hún, það þandist | þeir, þær, þau þöndust | hann, hún, það þendist | þeir, þær, þau þendust | ||
| imperative (boðháttur) |
þenst (þú) | þenist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| þenstu | þenisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
þaninn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
þaninn | þanin | þanið | þandir | þandar | þanin | |
| accusative (þolfall) |
þaninn | þanda | þanið | þanda | þandar | þanin | |
| dative (þágufall) |
þöndum | þaninni | þöndu | þöndum | þöndum | þöndum | |
| genitive (eignarfall) |
þanins | þaninnar | þanins | þaninna | þaninna | þaninna | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
||
| nominative (nefnifall) |
þandi | þanda | þanda | þöndu | þöndu | þöndu | |
| accusative (þolfall) |
þanda | þöndu | þanda | þöndu | þöndu | þöndu | |
| dative (þágufall) |
þanda | þöndu | þanda | þöndu | þöndu | þöndu | |
| genitive (eignarfall) |
þanda | þöndu | þanda | þöndu | þöndu | þöndu | |