Definify.com
Definition 2024
Φαίνων
Φαίνων
φαίνων
φαίνων
See also: Φαίνων
Ancient Greek
Participle
φαίνων • (phaínōn) m, φαίνουσᾰ f, φαῖνον n; first/third declension
Declension
Declension of φαίνων; φαίνουσᾰ; φαῖνον
Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
Nominative | φαίνων | φαίνουσᾰ | φαῖνον | φαίνοντε | φαινούσᾱ | φαίνοντε | φαίνοντες | φαίνουσαι | φαίνοντᾰ | ||||
Genitive | φαίνοντος | φαινούσης | φαίνοντος | φαινόντοιν | φαινούσαιν | φαινόντοιν | φαινόντων | φαινουσῶν | φαινόντων | ||||
Dative | φαίνοντῐ | φαινούσῃ | φαίνοντῐ | φαινόντοιν | φαινούσαιν | φαινόντοιν | φαίνουσῐ | φαινούσαις | φαίνουσῐ | ||||
Accusative | φαίνοντᾰ | φαίνουσᾰν | φαῖνον | φαίνοντε | φαινούσᾱ | φαίνοντε | φαίνοντᾰς | φαινούσᾱς | φαίνοντᾰ | ||||
Vocative | φαίνων | φαίνουσᾰ | φαῖνον | φαίνοντε | φαινούσᾱ | φαίνοντε | φαίνοντες | φαίνουσαι | φαίνοντᾰ | ||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
φαινόντως | - | - | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. |