Definify.com
Definition 2024
φαίνω
φαίνω
Ancient Greek
Alternative forms
Verb
φαίνω • (phaínō)
- (transitive) I cause to appear, bring to light; I show, uncover, reveal
- (transitive) I make known, reveal, disclose
- 429 BCE, Sophocles, Oedipus the King 1229
-
ὅσα κεύθει, τὰ δ᾽ αὐτίκ᾽ εἰς τὸ φῶς φανεῖ κακὰ ἑκόντα κοὐκ ἄκοντα.
- So many are the ills that this house shrouds, or will soon bring to light, ills wrought not unwillingly but on purpose.
-
ὅσα κεύθει, τὰ δ᾽ αὐτίκ᾽ εἰς τὸ φῶς φανεῖ κακὰ ἑκόντα κοὐκ ἄκοντα.
-
- (of sound)
- (transitive) Ι show forth, expound
- (transitive) I denounce
- 424 BCE, Aristophanes, The Knights 300
-
φανῶ σε τοῖς πρυτάνεσιν ἀδεκατεύτους τῶν θεῶν ἱερὰς ἔχοντα κοιλίας.
- I will denounce you to the Prytanes as the owner of sacred tripe, that has not paid tithe.
-
φανῶ σε τοῖς πρυτάνεσιν ἀδεκατεύτους τῶν θεῶν ἱερὰς ἔχοντα κοιλίας.
-
- (intransitive) I shine, give light
- 423 BCE, Aristophanes, The Clouds 586
-
ὁ δ᾽ ἥλιος [...] οὐ φανεῖν ἔφασκεν ὑμῖν, εἰ στρατηγήσει Κλέων.
- and the Sun [...] declared he would not give you light, if Cleon should be your general.
-
ὁ δ᾽ ἥλιος [...] οὐ φανεῖν ἔφασκεν ὑμῖν, εἰ στρατηγήσει Κλέων.
-
- (passive) I appear; I shine
- I come into being
- 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 974
-
εἰ δ᾽ αὖ φανεὶς δύστηνος, ὡς ἐγὼ 'φάνην
- But if, having been born o misery—as I was born
-
εἰ δ᾽ αὖ φανεὶς δύστηνος, ὡς ἐγὼ 'φάνην
-
- I come about
- (copulative or control verb) I appear (to be)
- (φαίνεται as interjection) yes; so it appears; apparently
- (late, impersonal) it seems
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φαίνω | φαίνεις | φαίνει | φαίνετον | φαίνετον | φαίνομεν | φαίνετε | φαίνουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | φαίνω | φαίνῃς | φαίνῃ | φαίνητον | φαίνητον | φαίνωμεν | φαίνητε | φαίνωσῐ(ν) | |||||
optative | φαίνοιμῐ | φαίνοις | φαίνοι | φαίνοιτον | φαινοίτην | φαίνοιμεν | φαίνοιτε | φαίνοιεν | |||||
imperative | φαῖνε | φαινέτω | φαίνετον | φαινέτων | φαίνετε | φαινόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | φαίνομαι | φαίνῃ, φαίνει |
φαίνεται | φαίνεσθον | φαίνεσθον | φαινόμεθᾰ | φαίνεσθε | φαίνονται | ||||
subjunctive | φαίνωμαι | φαίνῃ | φαίνηται | φαίνησθον | φαίνησθον | φαινώμεθᾰ | φαίνησθε | φαίνωνται | |||||
optative | φαινοίμην | φαίνοιο | φαίνοιτο | φαίνοισθον | φαινοίσθην | φαινοίμεθᾰ | φαίνοισθε | φαίνοιντο | |||||
imperative | φαίνου | φαινέσθω | φαίνεσθον | φαινέσθων | φαίνεσθε | φαινέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | φαίνειν | φαίνεσθαι | |||||||||||
participle | m | φαίνων | φαινόμενος | ||||||||||
f | φαίνουσᾰ | φαινομένη | |||||||||||
n | φαῖνον | φαινόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἔφαινον, ἐφαινόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔφαινον | ἔφαινες | ἔφαινε(ν) | ἐφαίνετον | ἐφαινέτην | ἐφαίνομεν | ἐφαίνετε | ἔφαινον | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐφαινόμην | ἐφαίνου | ἐφαίνετο | ἐφαίνεσθον | ἐφαινέσθην | ἐφαινόμεθᾰ | ἐφαίνεσθε | ἐφαίνοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φάνεσκον | φάνεσκες | φάνεσκε(ν) | φανέσκετον | φανεσκέτην | φανέσκομεν | φανέσκετε | φάνεσκον | ||||
middle/ passive |
indicative | φανεσκόμην | φανέσκου | φανέσκετο | φανέσκεσθον | φανεσκέσθην | φανεσκόμεθᾰ | φανέσκεσθε | φανέσκοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: φᾰνέω, φᾰνέομαι, φᾰνήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φᾰνέω | φᾰνέεις | φᾰνέει | φᾰνέετον | φᾰνέετον | φᾰνέομεν | φᾰνέετε | φᾰνέουσῐ(ν) | ||||
optative | φᾰνέοιμῐ | φᾰνέοις | φᾰνέοι | φᾰνέοιτον | φᾰνεοίτην | φᾰνέοιμεν | φᾰνέοιτε | φᾰνέοιεν | |||||
middle | indicative | φᾰνέομαι | φᾰνέῃ, φᾰνέει |
φᾰνέεται | φᾰνέεσθον | φᾰνέεσθον | φᾰνεόμεθᾰ | φᾰνέεσθε | φᾰνέονται | ||||
optative | φᾰνεοίμην | φᾰνέοιο | φᾰνέοιτο | φᾰνέοισθον | φᾰνεοίσθην | φᾰνεοίμεθᾰ | φᾰνέοισθε | φᾰνέοιντο | |||||
passive | indicative | φᾰνήσομαι | φᾰνήσῃ | φᾰνήσεται | φᾰνήσεσθον | φᾰνήσεσθον | φᾰνησόμεθᾰ | φᾰνήσεσθε | φᾰνήσονται | ||||
optative | φᾰνησοίμην | φᾰνήσοιο | φᾰνήσοιτο | φᾰνήσοισθον | φᾰνησοίσθην | φᾰνησοίμεθᾰ | φᾰνήσοισθε | φᾰνήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | φᾰνέειν | φᾰνέεσθαι | φᾰνήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | φᾰνέων | φᾰνεόμενος | φᾰνησόμενος | |||||||||
f | φᾰνέουσᾰ | φᾰνεομένη | φᾰνησομένη | ||||||||||
n | φᾰνέον | φᾰνεόμενον | φᾰνησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: φᾰνῶ, φᾰνοῦμαι, φᾰνήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | φᾰνῶ | φᾰνεῖς | φᾰνεῖ | φᾰνεῖτον | φᾰνεῖτον | φᾰνοῦμεν | φᾰνεῖτε | φᾰνοῦσῐ(ν) | ||||
optative | φᾰνοίην, φᾰνοῖμῐ |
φᾰνοίης, φᾰνοῖς |
φᾰνοίη, φᾰνοῖ |
φᾰνοῖτον, φᾰνοίητον |
φᾰνοίτην, φᾰνοιήτην |
φᾰνοῖμεν, φᾰνοίημεν |
φᾰνοῖτε, φᾰνοίητε |
φᾰνοῖεν, φᾰνοίησᾰν |
|||||
middle | indicative | φᾰνοῦμαι | φᾰνῇ | φᾰνεῖται | φᾰνεῖσθον | φᾰνεῖσθον | φᾰνούμεθᾰ | φᾰνεῖσθε | φᾰνοῦνται | ||||
optative | φᾰνοίμην | φᾰνοῖο | φᾰνοῖτο | φᾰνοῖσθον | φᾰνοίσθην | φᾰνοίμεθᾰ | φᾰνοῖσθε | φᾰνοῖντο | |||||
passive | indicative | φᾰνήσομαι | φᾰνήσῃ | φᾰνήσεται | φᾰνήσεσθον | φᾰνήσεσθον | φᾰνησόμεθᾰ | φᾰνήσεσθε | φᾰνήσονται | ||||
optative | φᾰνησοίμην | φᾰνήσοιο | φᾰνήσοιτο | φᾰνήσοισθον | φᾰνησοίσθην | φᾰνησοίμεθᾰ | φᾰνήσοισθε | φᾰνήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | φᾰνεῖν | φᾰνεῖσθαι | φᾰνήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | φᾰνῶν | φᾰνούμενος | φᾰνησόμενος | |||||||||
f | φᾰνοῦσᾰ | φᾰνουμένη | φᾰνησομένη | ||||||||||
n | φᾰνοῦν | φᾰνούμενον | φᾰνησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔφηνᾰ, ἐφηνᾰ́μην, ἐφᾰ́νθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔφηνᾰ | ἔφηνᾰς | ἔφηνε(ν) | ἐφήνᾰτον | ἐφηνᾰ́την | ἐφήνᾰμεν | ἐφήνᾰτε | ἔφηνᾰν | ||||
subjunctive | φήνω | φήνῃς | φήνῃ | φήνητον | φήνητον | φήνωμεν | φήνητε | φήνωσῐ(ν) | |||||
optative | φήναιμῐ | φήνειᾰς, φήναις |
φήνειε(ν), φήναι |
φήναιτον | φηναίτην | φήναιμεν | φήναιτε | φήνειᾰν, φήναιεν |
|||||
imperative | φῆνον | φηνᾰ́τω | φήνᾰτον | φηνᾰ́των | φήνᾰτε | φηνᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐφηνᾰ́μην | ἐφήνω | ἐφήνᾰτο | ἐφήνᾰσθον | ἐφηνᾰ́σθην | ἐφηνᾰ́μεθᾰ | ἐφήνᾰσθε | ἐφήνᾰντο | ||||
subjunctive | φήνωμαι | φήνῃ | φήνηται | φήνησθον | φήνησθον | φηνώμεθᾰ | φήνησθε | φήνωνται | |||||
optative | φηναίμην | φήναιο | φήναιτο | φήναισθον | φηναίσθην | φηναίμεθᾰ | φήναισθε | φήναιντο | |||||
imperative | φῆναι | φηνᾰ́σθω | φήνᾰσθον | φηνᾰ́σθων | φήνᾰσθε | φηνᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐφᾰ́νθην | ἐφᾰ́νθης | ἐφᾰ́νθη | ἐφᾰ́νθητον | ἐφᾰνθήτην | ἐφᾰ́νθημεν | ἐφᾰ́νθητε | ἐφᾰ́νθησᾰν | ||||
subjunctive | φᾰνθῶ | φᾰνθῇς | φᾰνθῇ | φᾰνθῆτον | φᾰνθῆτον | φᾰνθῶμεν | φᾰνθῆτε | φᾰνθῶσῐ(ν) | |||||
optative | φᾰνθείην | φᾰνθείης | φᾰνθείη | φᾰνθεῖτον, φᾰνθείητον |
φᾰνθείτην, φᾰνθειήτην |
φᾰνθεῖμεν, φᾰνθείημεν |
φᾰνθεῖτε, φᾰνθείητε |
φᾰνθεῖεν, φᾰνθείησᾰν |
|||||
imperative | φᾰ́νθητῐ | φᾰνθήτω | φᾰ́νθητον | φᾰνθήτων | φᾰ́νθητε | φᾰνθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | φῆναι | φήνᾰσθαι | φᾰνθῆναι | ||||||||||
participle | m | φήνᾱς | φηνᾰ́μενος | φᾰνθείς | |||||||||
f | φήνᾱσᾰ | φηνᾰμένη | φᾰνθεῖσᾰ | ||||||||||
n | φῆνᾰν | φηνᾰ́μενον | φᾰνθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἔφᾱνᾰ, ἐφᾱνᾰ́μην, ἐφᾰ́νθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἔφᾱνᾰ | ἔφᾱνᾰς | ἔφᾱνε(ν) | ἐφᾱ́νᾰτον | ἐφᾱνᾰ́την | ἐφᾱ́νᾰμεν | ἐφᾱ́νᾰτε | ἔφᾱνᾰν | ||||
subjunctive | φᾱ́νω | φᾱ́νῃς | φᾱ́νῃ | φᾱ́νητον | φᾱ́νητον | φᾱ́νωμεν | φᾱ́νητε | φᾱ́νωσῐ(ν) | |||||
optative | φᾱ́ναιμῐ | φᾱ́νειᾰς, φᾱ́ναις |
φᾱ́νειε(ν), φᾱ́ναι |
φᾱ́ναιτον | φᾱναίτην | φᾱ́ναιμεν | φᾱ́ναιτε | φᾱ́νειᾰν, φᾱ́ναιεν |
|||||
imperative | φᾶνον | φᾱνᾰ́τω | φᾱ́νᾰτον | φᾱνᾰ́των | φᾱ́νᾰτε | φᾱνᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ἐφᾱνᾰ́μην | ἐφᾱ́νω | ἐφᾱ́νᾰτο | ἐφᾱ́νᾰσθον | ἐφᾱνᾰ́σθην | ἐφᾱνᾰ́μεθᾰ | ἐφᾱ́νᾰσθε | ἐφᾱ́νᾰντο | ||||
subjunctive | φᾱ́νωμαι | φᾱ́νῃ | φᾱ́νηται | φᾱ́νησθον | φᾱ́νησθον | φᾱνώμεθᾰ | φᾱ́νησθε | φᾱ́νωνται | |||||
optative | φᾱναίμην | φᾱ́ναιο | φᾱ́ναιτο | φᾱ́ναισθον | φᾱναίσθην | φᾱναίμεθᾰ | φᾱ́ναισθε | φᾱ́ναιντο | |||||
imperative | φᾶναι | φᾱνᾰ́σθω | φᾱ́νᾰσθον | φᾱνᾰ́σθων | φᾱ́νᾰσθε | φᾱνᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐφᾰ́νθην | ἐφᾰ́νθης | ἐφᾰ́νθη | ἐφᾰ́νθητον | ἐφᾰνθήτην | ἐφᾰ́νθημεν | ἐφᾰ́νθητε | ἐφᾰ́νθησᾰν | ||||
subjunctive | φᾰνθῶ | φᾰνθῇς | φᾰνθῇ | φᾰνθῆτον | φᾰνθῆτον | φᾰνθῶμεν | φᾰνθῆτε | φᾰνθῶσῐ(ν) | |||||
optative | φᾰνθείην | φᾰνθείης | φᾰνθείη | φᾰνθεῖτον, φᾰνθείητον |
φᾰνθείτην, φᾰνθειήτην |
φᾰνθεῖμεν, φᾰνθείημεν |
φᾰνθεῖτε, φᾰνθείητε |
φᾰνθεῖεν, φᾰνθείησᾰν |
|||||
imperative | φᾰ́νθητῐ | φᾰνθήτω | φᾰ́νθητον | φᾰνθήτων | φᾰ́νθητε | φᾰνθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | φᾶναι | φᾱ́νᾰσθαι | φᾰνθῆναι | ||||||||||
participle | m | φᾱ́νᾱς | φᾱνᾰ́μενος | φᾰνθείς | |||||||||
f | φᾱ́νᾱσᾰ | φᾱνᾰμένη | φᾰνθεῖσᾰ | ||||||||||
n | φᾶνᾰν | φᾱνᾰ́μενον | φᾰνθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐφᾰ́νην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | ἐφᾰ́νην | ἐφᾰ́νης | ἐφᾰ́νη | ἐφᾰ́νητον | ἐφᾰνήτην | ἐφᾰ́νημεν | ἐφᾰ́νητε | ἐφᾰ́νησᾰν | ||||
subjunctive | φᾰνῶ | φᾰνῇς | φᾰνῇ | φᾰνῆτον | φᾰνῆτον | φᾰνῶμεν | φᾰνῆτε | φᾰνῶσῐ(ν) | |||||
optative | φᾰνείην | φᾰνείης | φᾰνείη | φᾰνεῖτον, φᾰνείητον |
φᾰνείτην, φᾰνειήτην |
φᾰνεῖμεν, φᾰνείημεν |
φᾰνεῖτε, φᾰνείητε |
φᾰνεῖεν, φᾰνείησᾰν |
|||||
imperative | φᾰ́νηθῐ | φᾰνήτω | φᾰ́νητον | φᾰνήτων | φᾰ́νητε | φᾰνέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | φᾰνῆναι | ||||||||||||
participle | m | φᾰνείς | |||||||||||
f | φᾰνεῖσᾰ | ||||||||||||
n | φᾰνέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: φᾰάνθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | φᾰάνθην | φᾰάνθης | φᾰάνθη | φᾰάνθητον | φᾰανθήτην | φᾰάνθημεν | φᾰάνθητε | φᾰάνθησᾰν | ||||
subjunctive | φᾰανθῶ | φᾰανθῇς | φᾰανθῇ | φᾰανθῆτον | φᾰανθῆτον | φᾰανθῶμεν | φᾰανθῆτε | φᾰανθῶσῐ(ν) | |||||
optative | φᾰανθείην | φᾰανθείης | φᾰανθείη | φᾰανθεῖτον, φᾰανθείητον |
φᾰανθείτην, φᾰανθειήτην |
φᾰανθεῖμεν, φᾰανθείημεν |
φᾰανθεῖτε, φᾰανθείητε |
φᾰανθεῖεν, φᾰανθείησᾰν |
|||||
imperative | φᾰάνθητῐ | φᾰανθήτω | φᾰάνθητον | φᾰανθήτων | φᾰάνθητε | φᾰανθέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | φᾰανθῆναι | ||||||||||||
participle | m | φᾰανθείς | |||||||||||
f | φᾰανθεῖσᾰ | ||||||||||||
n | φᾰανθέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: φᾰ́νην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
passive | indicative | φᾰ́νην | φᾰ́νης | φᾰ́νη | φᾰ́νητον | φᾰνήτην | φᾰ́νημεν | φᾰ́νητε | φᾰ́νησᾰν | ||||
subjunctive | φᾰνῶ | φᾰνῇς | φᾰνῇ | φᾰνῆτον | φᾰνῆτον | φᾰνῶμεν | φᾰνῆτε | φᾰνῶσῐ(ν) | |||||
optative | φᾰνείην | φᾰνείης | φᾰνείη | φᾰνεῖτον, φᾰνείητον |
φᾰνείτην, φᾰνειήτην |
φᾰνεῖμεν, φᾰνείημεν |
φᾰνεῖτε, φᾰνείητε |
φᾰνεῖεν, φᾰνείησᾰν |
|||||
imperative | φᾰ́νηθῐ | φᾰνήτω | φᾰ́νητον | φᾰνήτων | φᾰ́νητε | φᾰνέντων | |||||||
passive | |||||||||||||
infinitive | φᾰνῆναι | ||||||||||||
participle | m | φᾰνείς | |||||||||||
f | φᾰνεῖσᾰ | ||||||||||||
n | φᾰνέν | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πέφᾰγκᾰ, πέφᾰσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέφᾰγκᾰ | πέφᾰγκᾰς | πέφᾰγκε(ν) | πεφᾰ́γκᾰτον | πεφᾰ́γκᾰτον | πεφᾰ́γκᾰμεν | πεφᾰ́γκᾰτε | πεφᾰ́γκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεφᾰ́γκω | πεφᾰ́γκῃς | πεφᾰ́γκῃ | πεφᾰ́γκητον | πεφᾰ́γκητον | πεφᾰ́γκωμεν | πεφᾰ́γκητε | πεφᾰ́γκωσῐ(ν) | |||||
optative | πεφᾰ́γκοιμῐ, πεφᾰγκοίην |
πεφᾰ́γκοις, πεφᾰγκοίης |
πεφᾰ́γκοι, πεφᾰγκοίη |
πεφᾰ́γκοιτον | πεφᾰγκοίτην | πεφᾰ́γκοιμεν | πεφᾰ́γκοιτε | πεφᾰ́γκοιεν | |||||
imperative | πέφᾰγκε | πεφᾰγκέτω | πεφᾰ́γκετον | πεφᾰγκέτων | πεφᾰ́γκετε | πεφᾰγκόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πέφᾰσμαι | πέφᾰνσαι | πέφᾰνται | πέφᾰνθον | πέφᾰνθον | πεφᾰ́σμεθᾰ | πέφᾰνθε | πεφᾰ́νᾰται | ||||
subjunctive | πεφᾰσμένος ὦ | πεφᾰσμένος ᾖς | πεφᾰσμένος ᾖ | πεφᾰσμένω ἦτον | πεφᾰσμένω ἦτον | πεφᾰσμένοι ὦμεν | πεφᾰσμένοι ἦτε | πεφᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεφᾰσμένος εἴην | πεφᾰσμένος εἴης | πεφᾰσμένος εἴη | πεφᾰσμένοι εἴητον/εἶτον | πεφᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | πεφᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεφᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | πεφᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πέφᾰνσο | πεφᾰ́νθω | πέφᾰνθον | πεφᾰ́νθων | πέφᾰνθε | πεφᾰ́νθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πεφᾰγκέναι | πέφᾰνθαι | |||||||||||
participle | m | πεφᾰγκώς | πεφᾰσμένος | ||||||||||
f | πεφᾰγκυῖᾰ | πεφᾰσμένη | |||||||||||
n | πεφᾰγκός | πεφᾰσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: πέφηνᾰ, πέφᾰσμαι (intransitive)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέφηνᾰ | πέφηνᾰς | πέφηνε(ν) | πεφήνᾰτον | πεφήνᾰτον | πεφήνᾰμεν | πεφήνᾰτε | πεφήνᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεφήνω | πεφήνῃς | πεφήνῃ | πεφήνητον | πεφήνητον | πεφήνωμεν | πεφήνητε | πεφήνωσῐ(ν) | |||||
optative | πεφήνοιμῐ, πεφηνοίην |
πεφήνοις, πεφηνοίης |
πεφήνοι, πεφηνοίη |
πεφήνοιτον | πεφηνοίτην | πεφήνοιμεν | πεφήνοιτε | πεφήνοιεν | |||||
imperative | πέφηνε | πεφηνέτω | πεφήνετον | πεφηνέτων | πεφήνετε | πεφηνόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πέφᾰσμαι | πέφᾰνσαι | πέφᾰνται | πέφᾰνθον | πέφᾰνθον | πεφᾰ́σμεθᾰ | πέφᾰνθε | πεφᾰ́νᾰται | ||||
subjunctive | πεφᾰσμένος ὦ | πεφᾰσμένος ᾖς | πεφᾰσμένος ᾖ | πεφᾰσμένω ἦτον | πεφᾰσμένω ἦτον | πεφᾰσμένοι ὦμεν | πεφᾰσμένοι ἦτε | πεφᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεφᾰσμένος εἴην | πεφᾰσμένος εἴης | πεφᾰσμένος εἴη | πεφᾰσμένοι εἴητον/εἶτον | πεφᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | πεφᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεφᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | πεφᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πέφᾰνσο | πεφᾰ́νθω | πέφᾰνθον | πεφᾰ́νθων | πέφᾰνθε | πεφᾰ́νθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πεφηνέναι | πέφᾰνθαι | |||||||||||
participle | m | πεφηνώς | πεφᾰσμένος | ||||||||||
f | πεφηνυῖᾰ | πεφᾰσμένη | |||||||||||
n | πεφηνός | πεφᾰσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | πέφᾱνᾰ | πέφᾱνᾰς | πέφᾱνε(ν) | πεφᾱ́νᾰτον | πεφᾱ́νᾰτον | πεφᾱ́νᾰμεν | πεφᾱ́νᾰτε | πεφᾱ́νᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | πεφᾱ́νω | πεφᾱ́νῃς | πεφᾱ́νῃ | πεφᾱ́νητον | πεφᾱ́νητον | πεφᾱ́νωμεν | πεφᾱ́νητε | πεφᾱ́νωσῐ(ν) | |||||
optative | πεφᾱ́νοιμῐ, πεφᾱνοίην |
πεφᾱ́νοις, πεφᾱνοίης |
πεφᾱ́νοι, πεφᾱνοίη |
πεφᾱ́νοιτον | πεφᾱνοίτην | πεφᾱ́νοιμεν | πεφᾱ́νοιτε | πεφᾱ́νοιεν | |||||
imperative | πέφᾱνε | πεφᾱνέτω | πεφᾱ́νετον | πεφᾱνέτων | πεφᾱ́νετε | πεφᾱνόντων | |||||||
middle/ passive |
indicative | πέφᾰσμαι | πέφᾰνσαι | πέφᾰνται | πέφᾰνθον | πέφᾰνθον | πεφᾰ́σμεθᾰ | πέφᾰνθε | πεφᾰ́νᾰται | ||||
subjunctive | πεφᾰσμένος ὦ | πεφᾰσμένος ᾖς | πεφᾰσμένος ᾖ | πεφᾰσμένω ἦτον | πεφᾰσμένω ἦτον | πεφᾰσμένοι ὦμεν | πεφᾰσμένοι ἦτε | πεφᾰσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | πεφᾰσμένος εἴην | πεφᾰσμένος εἴης | πεφᾰσμένος εἴη | πεφᾰσμένοι εἴητον/εἶτον | πεφᾰσμένω εἰήτην/εἴτην | πεφᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν | πεφᾰσμένοι εἴητε/εἶτε | πεφᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | πέφᾰνσο | πεφᾰ́νθω | πέφᾰνθον | πεφᾰ́νθων | πέφᾰνθε | πεφᾰ́νθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | πεφᾱνέναι | πέφᾰνθαι | |||||||||||
participle | m | πεφᾱνώς | πεφᾰσμένος | ||||||||||
f | πεφᾱνυῖᾰ | πεφᾰσμένη | |||||||||||
n | πεφᾱνός | πεφᾰσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ἐπεφήνειν, ἐπεφᾰ́σμην (intransitive)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεφήνειν, ἐπεφήνη |
ἐπεφήνεις, ἐπεφήνης |
ἐπεφήνει(ν) | ἐπεφήνετον | ἐπεφηνέτην | ἐπεφήνεμεν | ἐπεφήνετε | ἐπεφήνεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεφᾰ́σμην | ἐπέφᾰνσο | ἐπέφᾰντο | ἐπέφᾰνθον | ἐπεφᾰ́νθην | ἐπεφᾰ́σμεθᾰ | ἐπέφᾰνθε | ἐπεφᾰ́νᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐπεφᾱ́νειν, ἐπεφᾱ́νη |
ἐπεφᾱ́νεις, ἐπεφᾱ́νης |
ἐπεφᾱ́νει(ν) | ἐπεφᾱ́νετον | ἐπεφᾱνέτην | ἐπεφᾱ́νεμεν | ἐπεφᾱ́νετε | ἐπεφᾱ́νεσᾰν | ||||
middle/ passive |
indicative | ἐπεφᾰ́σμην | ἐπέφᾰνσο | ἐπέφᾰντο | ἐπέφᾰνθον | ἐπεφᾰ́νθην | ἐπεφᾰ́σμεθᾰ | ἐπέφᾰνθε | ἐπεφᾰ́νᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Synonyms
- (show, reveal): ἀναφαίνω (anaphaínō), ἀποφαίνω (apophaínō), ἐπιφαίνω (epiphaínō), προφαίνω (prophaínō), δείκνῡμῐ (deíknūmi), διαδείκνυμι (diadeíknumi), ἐπιδείκνυμι (epideíknumi), ἀποκαλύπτω (apokalúptō), δηλόω (dēlóō), σημαίνω (sēmaínō), φράζω (phrázō)
- (shine): λάμπω (lámpō), αὐγάζω (augázō), αὐγέω (augéō), φέγγω (phéngō), σελαγέω (selagéō), στίλβω (stílbō), πρέπω (prépō), θέω (théō)
- (seem): δοκέω (dokéō), εἴδομαι (eídomai), ἔοικα (éoika), ἰνδάλλομαι (indállomai), ὑπειδόμην (hupeidómēn)
Derived terms
- -φανής (-phanḗs)
- ἀειφᾰνής (aeiphanḗs)
- ἀλλοφανής (allophanḗs)
- ἀμφιφανής (amphiphanḗs)
- Ᾰ̓ριστοφᾰ́νης (Aristophánēs)
- ᾰ̓φᾰνής (aphanḗs)
- διαφανής (diaphanḗs)
- δυσφανής (dusphanḗs)
- ἐκφανής (ekphanḗs)
- ἐμφανής (emphanḗs)
- ἐπιφανής (epiphanḗs)
- καταφανής (kataphanḗs)
- μολυβδοφανής (molubdophanḗs)
- ὀφθαλμοφανής (ophthalmophanḗs)
- περιφανής (periphanḗs)
- προφανής (prophanḗs)
- θηλυφανής (thēluphanḗs)
- σολοικοφανής (soloikophanḗs)
- συμφανής (sumphanḗs)
- τηλεφανής (tēlephanḗs)
- ὑπερφανής (huperphanḗs)
- ὑψηλοφανής (hupsēlophanḗs)
- with prepositional prefix
- ᾰ̓νᾰφαίνω (anaphaínō)
- ᾰ̓ντῐφαίνω (antiphaínō)
- ᾰ̓ποφαίνω (apophaínō)
- δῐᾰφαίνω (diaphaínō)
- εἰσφαίνω (eisphaínō)
- ἐκφαίνω (ekphaínō)
- ἐμφαίνω (emphaínō)
- ἐπῐφαίνω (epiphaínō)
- κᾰτᾰφαίνω (kataphaínō)
- πᾰρᾰφαίνω (paraphaínō)
- περῐφαίνομαι (periphaínomai)
- προσφαίνομαι (prosphaínomai)
- προφαίνω (prophaínō)
- σῠμφαίνομαι (sumphaínomai)
- ῠ̔περφαίνομαι (huperphaínomai)
- ῠ̔ποφαίνω (hupophaínō)
- suffixed
- other
- φαινομηρῐ́ς (phainomērís)
- φαινομένω (phainoménō)
- φαινόπους (phainópous)
- φαινοπροσωπέω (phainoprosōpéō)
- φαῖνοψ (phaînops)
- Φαίνων (Phaínōn)
- φᾱνάπτης (phānáptēs)
- φάνης (phánēs)
- φᾰνητιασμός (phanētiasmós)
- φρουρᾱ́ν φαίνω (phrourā́n phaínō)
Related terms
- μαμφαίνω (mamphaínō)
- φαινόλις (phainólis)
- φᾱνάριον (phānárion)
- φανδόν (phandón)
- φᾰνερός (phanerós)
- φᾱνῐ́ον (phāníon)
- φᾱνός (phānós)
- φᾱνότης (phānótēs)
- φηνός (phēnós)
References
- φαίνω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- φαίνω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- φαίνω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «φαίνω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- φαίνω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G5316”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- BDAG