Definify.com
Definition 2024
ακονίζομαι
ακονίζομαι
Greek
Verb
ακονίζομαι • (akonízomai) (simple past ακονίστηκα, active form ακονίζω, passive)
- passive of ακονίζω (akonízo)
Conjugation
ακονίζομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | ακονίζομαι | θα ακονίζομαι | ακονιζόμουν, ακονιζόμουνα |
| 2nd person | ακονίζεσαι | θα ακονίζεσαι | ακονιζόσουν, ακονιζόσουνα | |
| 3rd person | ακονίζεται | θα ακονίζεται | ακονιζόταν, ακονιζότανε | |
| 1st person | pl | ακονιζόμαστε | θα ακονιζόμαστε | ακονιζόμασταν, ακονιζόμαστε2 |
| 2nd person | ακονίζεστε, ακονιζόσαστε1 | θα ακονίζεστε, ακονιζόσαστε1 | ακονιζόσασταν, ακονιζόσαστε2 | |
| 3rd person | ακονίζονται | θα ακονίζονται | ακονίζονταν, ακονιζόντανε, ακονιζόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | ακονιστώ | θα ακονιστώ | ακονίστηκα |
| 2nd person | ακονιστείς | θα ακονιστείς | ακονίστηκες | |
| 3rd person | ακονιστεί | θα ακονιστεί | ακονίστηκε | |
| 1st person | pl | ακονιστούμε | θα ακονιστούμε | ακονιστήκαμε |
| 2nd person | ακονιστείτε | θα ακονιστείτε | ακονιστήκατε | |
| 3rd person | ακονιστούν, ακονιστούνε | θα ακονιστούν, θα ακονιστούνε | ακονίστηκαν, ακονιστήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | ακονίσου | |
| 2nd person | pl | —3 | ακονιστείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω ακονιστεί, έχεις ακονιστεί έχει ακονιστεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω ακονιστεί, θα έχεις ακονιστεί, θα έχει ακονιστεί, … | |||
| Past perfect | είχα ακονιστεί, είχες ακονιστεί, είχε ακονιστεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||