Definify.com
Definition 2024
αναγουλιάζω
αναγουλιάζω
Greek
Verb
αναγουλιάζω • (anagouliázo) (simple past αναγούλιασα)
Conjugation
αναγουλιάζω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αναγουλιάζω | αναγούλιαζα | θα αναγουλιάζω | να αναγουλιάζω | |
| 2s | αναγουλιάζεις | αναγούλιαζες | θα αναγουλιάζεις | να αναγουλιάζεις | αναγούλιαζε |
| 3s | αναγουλιάζει | αναγούλιαζε | θα αναγουλιάζει | να αναγουλιάζει | |
| 1p | αναγουλιάζουμε, αναγουλιάζομε | αναγουλιάζαμε | θα αναγουλιάζουμε, αναγουλιάζομε | να αναγουλιάζουμε, αναγουλιάζομε | |
| 2p | αναγουλιάζετε | αναγουλιάζατε | θα αναγουλιάζετε | να αναγουλιάζετε | αναγουλιάζετε |
| 3p | αναγουλιάζουν, αναγουλιάζουνε | αναγούλιαζαν, αναγουλιάζαν, αναγουλιάζανε | θα αναγουλιάζουν, αναγουλιάζουνε | να αναγουλιάζουν, αναγουλιάζουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | αναγουλιάσω | αναγούλιασα | θα αναγουλιάσω | να αναγουλιάσω | |
| 2s | αναγουλιάσεις | αναγούλιασες | θα αναγουλιάσεις | να αναγουλιάσεις | αναγούλιασε |
| 3s | αναγουλιάσει | αναγούλιασε | θα αναγουλιάσει | να αναγουλιάσει | |
| 1p | αναγουλιάσουμε, αναγουλιάσομε | αναγουλιάσαμε | θα αναγουλιάσουμε, αναγουλιάσομε | να αναγουλιάσουμε, αναγουλιάσομε | |
| 2p | αναγουλιάσετε | αναγουλιάσατε | θα αναγουλιάσετε | να αναγουλιάσετε | αναγουλιάστε |
| 3p | αναγουλιάσουν, αναγουλιάσουνε | αναγούλιασαν, αναγουλιάσαν, αναγουλιάσανε | θα αναγουλιάσουν, αναγουλιάσουνε | να αναγουλιάσουν, αναγουλιάσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω αναγουλιάσει | είχα αναγουλιάσει | θα έχω αναγουλιάσει | να έχω αναγουλιάσει | |
| 2s | έχεις αναγουλιάσει | είχες αναγουλιάσει | θα έχεις αναγουλιάσει | να έχεις αναγουλιάσει | έχε αναγουλιασμένο |
| 3s | έχει αναγουλιάσει | είχε αναγουλιάσει | θα έχει αναγουλιάσει | να έχει αναγουλιάσει | |
| 1p | έχουμε αναγουλιάσει | είχαμε αναγουλιάσει | θα έχουμε αναγουλιάσει | να έχουμε αναγουλιάσει | |
| 2p | έχετε αναγουλιάσει | είχατε αναγουλιάσει | θα έχετε αναγουλιάσει | να έχετε αναγουλιάσει | έχετε αναγουλιασμένο |
| 3p | έχουν αναγουλιάσει | είχαν αναγουλιάσει | θα έχουν αναγουλιάσει | να έχουν αναγουλιάσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αναγουλιασμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αναγουλιασμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αναγουλιασμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αναγουλιασμένο | ||||
| Participle: | αναγουλιάζοντας | Non-finite ‡ | αναγουλιάσει | 23, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- αναγούλα f (anagoúla, “nausea”)
See also
- ναυτία f (naftía, “nausea”)