Definify.com
Definition 2024
απατάω
απατάω
Greek
Verb
απατάω • (apatáo) (simple past απάτησα, passive form απατώμαι)
- Alternative form of απατώ (apató)
Conjugation
απατώ, απατάω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | απατώ, απατάω | απατούσα, απάταγα | θα απατώ, θα απατάω | να απατώ, να απατάω | |
| 2s | απατάς | απατούσες, απάταγες | θα απατάς | να απατάς | απάτα, απάταγε |
| 3s | απατά, απατάει | απατούσε, απάταγε | θα απατά, θα απατάει | να απατά, να απατάει | |
| 1p | απατούμε, απατάμε | απατούσαμε, απατάγαμε | θα απατούμε, θα απατάμε | να απατούμε, να απατάμε | |
| 2p | απατάτε | απατούσατε, απατάγατε | θα απατάτε | να απατάτε | απατάτε |
| 3p | απατούν, απατούνε, απατάνε, απατάν | απατούσαν, απατούσανε, απάταγαν, απατάγανε | θα απατούν, θα απατούνε, θα απατάνε, θα απατάν | να απατούν, να απατούνε, να απατάνε, να απατάν | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | απατήσω | απάτησα | θα απατήσω | να απατήσω | |
| 2s | απατήσεις | απάτησες | θα απατήσεις | να απατήσεις | απάτησε, απάτα |
| 3s | απατήσει | απάτησε | θα απατήσει | να απατήσει | |
| 1p | απατήσουμε, απατήσομε | απατήσαμε | θα απατήσουμε, θα απατήσομε | να απατήσουμε, να απατήσομε | |
| 2p | απατήσετε | απατήσατε | θα απατήσετε | να απατήσετε | απατήστε |
| 3p | απατήσουν, απατήσουνε | απάτησαν, απατήσανε, απατήσαν | θα απατήσουν, θα απατήσουνε | να απατήσουν, να απατήσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω απατήσει | είχα απατήσει | θα έχω απατήσει | να έχω απατήσει | |
| 2s | έχεις απατήσει | είχες απατήσει | θα έχεις απατήσει | να έχεις απατήσει | |
| 3s | έχει απατήσει | είχε απατήσει | θα έχει απατήσει | να έχει απατήσει | |
| 1p | έχουμε απατήσει | είχαμε απατήσει | θα έχουμε απατήσει | να έχουμε απατήσει | |
| 2p | έχετε απατήσει | είχατε απατήσει | θα έχετε απατήσει | να έχετε απατήσει | |
| 3p | έχουν απατήσει | είχαν απατήσει | θα έχουν απατήσει | να έχουν απατήσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) απατημένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) απατημένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) απατημένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) απατημένο | ||||
| Participle: | απατώντας | Non-finite ‡ | απατήσει | 58-ησ-2A1-2A1d | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. * Used with transitive senses |
|||||