Definify.com
Definition 2024
απελαύνω
απελαύνω
Greek
Verb
απελαύνω • (apelávno) (simple past απέλασα or απήλασα, passive form απελαύνομαι)
Conjugation
απελαύνω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | απελαύνω | απέλαυνα, απήλαυνα | θα απελαύνω | να απελαύνω | |
2s | απελαύνεις | απέλαυνες, απήλαυνες | θα απελαύνεις | να απελαύνεις | απέλαυνε |
3s | απελαύνει | απέλαυνε, απήλαυνε | θα απελαύνει | να απελαύνει | |
1p | απελαύνουμε, απελαύνομε | απελαύναμε | θα απελαύνουμε, απελαύνομε | να απελαύνουμε, απελαύνομε | |
2p | απελαύνετε | απελαύνατε | θα απελαύνετε | να απελαύνετε | απελαύνετε |
3p | απελαύνουν, απελαύνουνε | απέλαυναν, απελαύναν, απελαύνανε, απήλαυναν | θα απελαύνουν, απελαύνουνε | να απελαύνουν, απελαύνουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | απελάσω | απέλασα, απήλασα | θα απελάσω | να απελάσω | |
2s | απελάσεις | απέλασες, απήλασες | θα απελάσεις | να απελάσεις | απέλασε |
3s | απελάσει | απέλασε, απήλασε | θα απελάσει | να απελάσει | |
1p | απελάσουμε, απελάσομε | απελάσαμε | θα απελάσουμε, θα απελάσομε | να απελάσουμε, να απελάσομε | |
2p | απελάσετε | απελάσατε | θα απελάσετε | να απελάσετε | απελάσετε, απελάστε |
3p | απελάσουν, απελάσουνε | απέλασαν, απελάσανε, απήλασαν | θα απελάσουν, θα απελάσουνε | να απελάσουν, να απελάσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω απελάσει | είχα απελάσει | θα έχω απελάσει | να έχω απελάσει | |
2s | έχεις απελάσει | είχες απελάσει | θα έχεις απελάσει | να έχεις απελάσει | |
3s | έχει απελάσει | είχε απελάσει | θα έχει απελάσει | να έχει απελάσει | |
1p | έχουμε απελάσει | είχαμε απελάσει | θα έχουμε απελάσει | να έχουμε απελάσει | |
2p | έχετε απελάσει | είχατε απελάσει | θα έχετε απελάσει | να έχετε απελάσει | |
3p | έχουν απελάσει | είχαν απελάσει | θα έχουν απελάσει | να έχουν απελάσει | |
Participle: | απελαύνοντας | Non-finite ‡ | απελάσει | 96, 1d | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
See also
- εκδίδω (ekdído, “extradite”) (to a country)