Definify.com
Definition 2024
απογοητεύομαι
απογοητεύομαι
Greek
Verb
απογοητεύομαι • (apogoitévomai) (simple past απογοητεύτηκα or απογοητεύθηκα, active form απογοητεύω, mediopassive)
- be disappointed
Conjugation
απογοητεύομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | απογοητεύομαι | θα απογοητεύομαι | απογοητευόμουν, απογοητευόμουνα |
| 2nd person | απογοητεύεσαι | θα απογοητεύεσαι | απογοητευόσουν, απογοητευόσουνα | |
| 3rd person | απογοητεύεται | θα απογοητεύεται | απογοητευόταν, απογοητευότανε | |
| 1st person | pl | απογοητευόμαστε | θα απογοητευόμαστε | απογοητευόμασταν, απογοητευόμαστε2 |
| 2nd person | απογοητεύεστε, απογοητευόσαστε1 | θα απογοητεύεστε, απογοητευόσαστε1 | απογοητευόσασταν, απογοητευόσαστε2 | |
| 3rd person | απογοητεύονται | θα απογοητεύονται | απογοητεύονταν, απογοητευόντανε, απογοητευόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | απογοητευτώ | θα απογοητευτώ | απογοητεύτηκα |
| 2nd person | απογοητευτείς | θα απογοητευτείς | απογοητεύτηκες | |
| 3rd person | απογοητευτεί | θα απογοητευτεί | απογοητεύτηκε | |
| 1st person | pl | απογοητευτούμε | θα απογοητευτούμε | απογοητευτήκαμε |
| 2nd person | απογοητευτείτε | θα απογοητευτείτε | απογοητευτήκατε | |
| 3rd person | απογοητευτούν, απογοητευτούνε | θα απογοητευτούν, θα απογοητευτούνε | απογοητεύτηκαν, απογοητευτήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | απογοητέψου | |
| 2nd person | pl | —3 | απογοητευτείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω απογοητευτεί, έχεις απογοητευτεί έχει απογοητευτεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω απογοητευτεί, θα έχεις απογοητευτεί, θα έχει απογοητευτεί, … | |||
| Past perfect | είχα απογοητευτεί, είχες απογοητευτεί, είχε απογοητευτεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||