Definify.com
Definition 2024
ασήμαντος
ασήμαντος
Greek
Adjective
ασήμαντος • (asímantos) m (feminine ασήμαντη, neuter ασήμαντο)
Declension
positive forms of ασήμαντος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | ασήμαντος | ασήμαντη | ασήμαντο | ασήμαντοι | ασήμαντες | ασήμαντα |
| genitive | ασήμαντου | ασήμαντης | ασήμαντου | ασήμαντων | ασήμαντων | ασήμαντων |
| accusative | ασήμαντο | ασήμαντη | ασήμαντο | ασήμαντους | ασήμαντες | ασήμαντα |
| vocative | ασήμαντε | ασήμαντη | ασήμαντο | ασήμαντοι | ασήμαντες | ασήμαντα |
| derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ασήμαντος, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ασήμαντος, etc.) |
|||||