Definify.com
Definition 2024
δίκαιος
δίκαιος
Ancient Greek
Adjective
δίκαιος • (díkaios) m (feminine δικαία, neuter δίκαιον); first/second declension
- observant of custom, orderly, civilized
- righteous
- equal, even, balanced
- exact, specific
- lawful, just, right
- fitting, normal
- real, genuine
Inflection
Declension of δίκαιος; δικαίᾱ; δίκαιον
Number | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | ||||
Nominative | δίκαιος | δικαίᾱ | δίκαιον | δικαίω | δικαίᾱ | δικαίω | δίκαιοι | δίκαιαι | δίκαιᾰ | ||||
Genitive | δικαίου | δικαίᾱς | δικαίου | δικαίοιν | δικαίαιν | δικαίοιν | δικαίων | δικαίων | δικαίων | ||||
Dative | δικαίῳ | δικαίᾳ | δικαίῳ | δικαίοιν | δικαίαιν | δικαίοιν | δικαίοις | δικαίαις | δικαίοις | ||||
Accusative | δίκαιον | δικαίᾱν | δίκαιον | δικαίω | δικαίᾱ | δικαίω | δικαίους | δικαίᾱς | δίκαιᾰ | ||||
Vocative | δίκαιε | δικαίᾱ | δίκαιον | δικαίω | δικαίᾱ | δικαίω | δίκαιοι | δίκαιαι | δίκαιᾰ | ||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | ||||||||||
δικαίως | δικαιότερος | δικαιότᾰτος | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension. |
Derived terms
- δῐκαιοσύνη (dikaiosúnē)
Descendants
- Greek: δίκαιος (díkaios, “fair, just”)
References
- δίκαιος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- δίκαιος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- δίκαιος in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «δίκαιος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «δίκαιος» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «δίκαιος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- δίκαιος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G1342”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- commendable idem, page 147.
- deserved idem, page 215.
- due idem, page 255.
- entitle idem, page 278.
- equitable idem, page 280.
- fair idem, page 302.
- honest idem, page 404.
- impartial idem, page 419.
- just idem, page 466.
- laudable idem, page 478.
- lawful idem, page 479.
- merited idem, page 526.
- moral idem, page 540.
- right idem, page 714.
- righteous idem, page 715.
- unbiassed idem, page 908.
- unprejudiced idem, page 927.
- worthy idem, page 991.
Greek
Etymology
From Ancient Greek δίκαιος (díkaios, “right, just, honest”)
Adjective
δίκαιος • (díkaios) m (feminine δίκαιη, neuter δίκαιο)
Declension
positive forms of δίκαιος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | δίκαιος | δίκαιη | δίκαιο | δίκαιοι | δίκαιες | δίκαια |
genitive | δίκαιου | δίκαιης | δίκαιου | δίκαιων | δίκαιων | δίκαιων |
accusative | δίκαιο | δίκαιη | δίκαιο | δίκαιους | δίκαιες | δίκαια |
vocative | δίκαιε | δίκαιη | δίκαιο | δίκαιοι | δίκαιες | δίκαια |
derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δίκαιος, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δίκαιος, etc.) |
degrees of comparison by suffixation
comparative | singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | δικαιότερος | δικαιότερη | δικαιότερο | δικαιότεροι | δικαιότερες | δικαιότερα |
genitive | δικαιότερου | δικαιότερης | δικαιότερου | δικαιότερων | δικαιότερων | δικαιότερων |
accusative | δικαιότερο | δικαιότερη | δικαιότερο | δικαιότερους | δικαιότερες | δικαιότερα |
vocative | δικαιότερε | δικαιότερη | δικαιότερο | δικαιότεροι | δικαιότερες | δικαιότερα |
derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο δικαιότερος", etc) | |||||
absolute superlative | singular | plural | ||||
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | δικαιότατος | δικαιότατη | δικαιότατο | δικαιότατοι | δικαιότατες | δικαιότατα |
genitive | δικαιότατου | δικαιότατης | δικαιότατου | δικαιότατων | δικαιότατων | δικαιότατων |
accusative | δικαιότατο | δικαιότατη | δικαιότατο | δικαιότατους | δικαιότατες | δικαιότατα |
vocative | δικαιότατε | δικαιότατη | δικαιότατο | δικαιότατοι | δικαιότατες | δικαιότατα |
Related terms
- and see: δίκη f (díki, “trial”)