Definify.com

Definition 2024

διατρῑ́βω • ‎(diatrī́bō)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διατρῑ́βω	διατρῑ́βεις	διατρῑ́βει	διατρῑ́βετον	διατρῑ́βετον	διατρῑ́βομεν	διατρῑ́βετε	διατρῑ́βουσῐ(ν)
	subjunctive	διατρῑ́βω	διατρῑ́βῃς	διατρῑ́βῃ	διατρῑ́βητον	διατρῑ́βητον	διατρῑ́βωμεν	διατρῑ́βητε	διατρῑ́βωσῐ(ν)
	optative	διατρῑ́βοιμῐ	διατρῑ́βοις	διατρῑ́βοι	διατρῑ́βοιτον	διατρῑ́βοίτην	διατρῑ́βοιμεν	διατρῑ́βοιτε	διατρῑ́βοιεν
	imperative		διατρῑ́βε	διατρῑ́βέτω	διατρῑ́βετον	διατρῑ́βέτων		διατρῑ́βετε	διατρῑ́βόντων
		active
infinitive		διατρῑ́βειν
participle	m	διατρῑ́βων
	f	διατρῑ́βουσᾰ
	n	διατρῑ́βον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: διέτρῐψᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διέτρῐψᾰ	διέτρῐψᾰς	διέτρῐψε(ν)	διετρῐ́ψᾰτον	διετρῐψᾰ́την	διετρῐ́ψᾰμεν	διετρῐ́ψᾰτε	διέτρῐψᾰν
	subjunctive	διατρῐ́ψω	διατρῐ́ψῃς	διατρῐ́ψῃ	διατρῐ́ψητον	διατρῐ́ψητον	διατρῐ́ψωμεν	διατρῐ́ψητε	διατρῐ́ψωσῐ(ν)
	optative	διατρῐ́ψαιμῐ	διατρῐ́ψειᾰς, διατρῐ́ψαις	διατρῐ́ψειε(ν), διατρῐ́ψαι	διατρῐ́ψαιτον	διατρῐψαίτην	διατρῐ́ψαιμεν	διατρῐ́ψαιτε	διατρῐ́ψειᾰν, διατρῐ́ψαιεν
	imperative		διάτρῐψον	διατρῐψᾰ́τω	διατρῐ́ψᾰτον	διατρῐψᾰ́των		διατρῐ́ψᾰτε	διατρῐψᾰ́ντων
		active
infinitive		διατρῐ́ψαι
participle	m	διατρῐ́ψᾱς
	f	διατρῐ́ψᾱσᾰ
	n	διατρῐ́ψᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: διετρῐ́βην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	διετρῐ́βην	διετρῐ́βης	διετρῐ́βη	διετρῐ́βητον	διετρῐβήτην	διετρῐ́βημεν	διετρῐ́βητε	διετρῐ́βησᾰν
	subjunctive	διατρῐβῶ	διατρῐβῇς	διατρῐβῇ	διατρῐβῆτον	διατρῐβῆτον	διατρῐβῶμεν	διατρῐβῆτε	διατρῐβῶσῐ(ν)
	optative	διατρῐβείην	διατρῐβείης	διατρῐβείη	διατρῐβεῖτον, διατρῐβείητον	διατρῐβείτην, διατρῐβειήτην	διατρῐβεῖμεν, διατρῐβείημεν	διατρῐβεῖτε, διατρῐβείητε	διατρῐβεῖεν, διατρῐβείησᾰν
	imperative		διατρῐ́βηθῐ	διατρῐβήτω	διατρῐ́βητον	διατρῐβήτων		διατρῐ́βητε	διατρῐβέντων
							passive
infinitive							διατρῐβῆναι
participle	m						διατρῐβείς
	f						διατρῐβεῖσᾰ
	n						διατρῐβέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: διατέτρῐφᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	διατέτρῐφᾰ	διατέτρῐφᾰς	διατέτρῐφε(ν)	διατετρῐ́φᾰτον	διατετρῐ́φᾰτον	διατετρῐ́φᾰμεν	διατετρῐ́φᾰτε	διατετρῐ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	διατετρῐ́φω	διατετρῐ́φῃς	διατετρῐ́φῃ	διατετρῐ́φητον	διατετρῐ́φητον	διατετρῐ́φωμεν	διατετρῐ́φητε	διατετρῐ́φωσῐ(ν)
	optative	διατετρῐ́φοιμῐ, διατετρῐφοίην	διατετρῐ́φοις, διατετρῐφοίης	διατετρῐ́φοι, διατετρῐφοίη	διατετρῐ́φοιτον	διατετρῐφοίτην	διατετρῐ́φοιμεν	διατετρῐ́φοιτε	διατετρῐ́φοιεν
	imperative		διατέτρῐφε	διατετρῐφέτω	διατετρῐ́φετον	διατετρῐφέτων		διατετρῐ́φετε	διατετρῐφόντων
		active
infinitive		διατετρῐφέναι
participle	m	διατετρῐφώς
	f	διατετρῐφυῖᾰ
	n	διατετρῐφός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

διατρίβω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
διατρίβω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
διατρίβω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«διατρίβω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“G1304”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979