Definify.com
Definition 2025
διώχνω
διώχνω
Greek
Verb
διώχνω • (dióchno) (simple past έδιωξα, passive form διώχνομαι)
- send, chase away, shoo, get rid of
Conjugation
διώχνω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | διώχνω | έδιωχνα | θα διώχνω | να διώχνω | |
| 2s | διώχνεις | έδιωχνες | θα διώχνεις | να διώχνεις | διώχνε |
| 3s | διώχνει | έδιωχνε | θα διώχνει | να διώχνει | |
| 1p | διώχνουμε, διώχνομε | διώχναμε | θα διώχνουμε, διώχνομε | να διώχνουμε, διώχνομε | |
| 2p | διώχνετε | διώχνατε | θα διώχνετε | να διώχνετε | διώχνετε |
| 3p | διώχνουν, διώχνουνε | έδιωχναν, διώχναν, διώχνανε | θα διώχνουν, διώχνουνε | να διώχνουν, διώχνουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | διώξω | έδιωξα | θα διώξω | να διώξω | |
| 2s | διώξεις | έδιωξες | θα διώξεις | να διώξεις | διώξε |
| 3s | διώξει | έδιωξε | θα διώξει | να διώξει | |
| 1p | διώξουμε, διώξομε | διώξαμε | θα διώξουμε, διώξομε | να διώξουμε, διώξομε | |
| 2p | διώξετε | διώξατε | θα διώξετε | να διώξετε | διώξτε, διώχτε |
| 3p | διώξουν, διώξουνε | έδιωξαν, διώξαν, διώξανε | θα διώξουν, διώξουνε | να διώξουν, διώξουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω διώξει | είχα διώξει | θα έχω διώξει | να έχω διώξει | |
| 2s | έχεις διώξει | είχες διώξει | θα έχεις διώξει | να έχεις διώξει | |
| 3s | έχει διώξει | είχε διώξει | θα έχει διώξει | να έχει διώξει | |
| 1p | έχουμε διώξει | είχαμε διώξει | θα έχουμε διώξει | να έχουμε διώξει | |
| 2p | έχετε διώξει | είχατε διώξει | θα έχετε διώξει | να έχετε διώξει | |
| 3p | έχουν διώξει | είχαν διώξει | θα έχουν διώξει | να έχουν διώξει | |
| Participle: | διώχνοντας | Non-finite ‡ | διώξει | 29, 1h | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
See also
- διώκω (dióko, “to persecute, to fight”)