Definify.com
Definition 2024
δοξάζω
δοξάζω
Ancient Greek
Verb
δοξάζω • (doxázō)
Inflection
Present: δοξάζω, δοξάζομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | δοξάζω | δοξάζεις | δοξάζει | δοξάζετον | δοξάζετον | δοξάζομεν | δοξάζετε | δοξάζουσῐ(ν) |
subjunctive | δοξάζω | δοξάζῃς | δοξάζῃ | δοξάζητον | δοξάζητον | δοξάζωμεν | δοξάζητε | δοξάζωσῐ(ν) | |
optative | δοξάζοιμῐ | δοξάζοις | δοξάζοι | δοξάζοιτον | δοξᾰζοίτην | δοξάζοιμεν | δοξάζοιτε | δοξάζοιεν | |
imperative | δόξᾰζε | δοξᾰζέτω | δοξάζετον | δοξᾰζέτων | δοξάζετε | δοξᾰζόντων | |||
middle/
passive |
indicative | δοξάζομαι | δοξάζει/ δοξάζῃ |
δοξάζεται | δοξάζεσθον | δοξάζεσθον | δοξᾰζόμεθᾰ | δοξάζεσθε | δοξάζονται |
subjunctive | δοξάζωμαι | δοξάζῃ | δοξάζηται | δοξάζησθον | δοξάζησθον | δοξᾰζώμεθᾰ | δοξάζησθε | δοξάζωνται | |
optative | δοξᾰζοίμην | δοξάζοιο | δοξάζοιτο | δοξάζοισθον | δοξᾰζοίσθην | δοξᾰζοίμεθᾰ | δοξάζοισθε | δοξάζοιντο | |
imperative | δοξάζου | δοξᾰζέσθω | δοξάζεσθον | δοξᾰζέσθων | δοξάζεσθε | δοξᾰζέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | δοξάζειν | δοξάζεσθαι | |||||||
participle | δοξάζων , δοξάζουσᾰ , δόξᾰζον | δοξᾰζόμενος , δοξᾰζομένη , δοξᾰζόμενον |
Imperfect: ἐδόξᾰζον, ἐδοξᾰζόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐδόξᾰζον | ἐδόξᾰζες | ἐδόξᾰζε | ἐδοξάζετον | ἐδοξᾰζέτην | ἐδοξάζομεν | ἐδοξάζετε | ἐδόξᾰζον |
middle/ passive |
ἐδοξᾰζόμην | ἐδοξάζου | ἐδοξάζετο | ἐδοξάζεσθον | ἐδοξᾰζέσθην | ἐδοξᾰζόμεθᾰ | ἐδοξάζεσθε | ἐδοξάζοντο |
Future: δοξάσω, δοξάσομαι, δοξασθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | δοξάσω | δοξάσεις | δοξάσει | δοξάσετον | δοξάσετον | δοξάσομεν | δοξάσετε | δοξάσουσῐ(ν) |
optative | δοξάσοιμῐ | δοξάσοις | δοξάσοι | δοξάσοιτον | δοξασοίτην | δοξάσοιμεν | δοξάσοιτε | δοξάσοιεν | |
middle | indicative | δοξάσομαι | δοξάσει/ δοξάσῃ |
δοξάσεται | δοξάσεσθον | δοξάσεσθον | δοξασόμεθᾰ | δοξάσεσθε | δοξάσονται |
optative | δοξασοίμην | δοξάσοιο | δοξάσοιτο | δοξάσοισθον | δοξασοίσθην | δοξασοίμεθᾰ | δοξάσοισθε | δοξάσοιντο | |
passive | indicative | δοξασθήσομαι | δοξασθήσει/ δοξασθήσῃ |
δοξασθήσεται | δοξασθήσεσθον | δοξασθήσεσθον | δοξασθησόμεθᾰ | δοξασθήσεσθε | δοξασθήσονται |
optative | δοξασθησοίμην | δοξασθήσοιο | δοξασθήσοιτο | δοξασθήσοισθον | δοξασθησοίσθην | δοξασθησοίμεθᾰ | δοξασθήσοισθε | δοξασθήσοιντο | |
active | middle | passive | |||||||
infinitive | δοξάσειν | δοξάσεσθαι | δοξασθήσεσθαι | ||||||
participle | δοξάσων , δοξάσουσᾰ , δόξασον | δοξασόμενος , δοξασομένη , δοξασόμενον | δοξασθησόμενος , δοξασθησομένη , δοξασθησόμενον |
Aorist: ἐδόξασα, ἐδοξασάμην, ἐδοξάσθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἐδόξασα | ἐδόξασας | ἐδόξασε | ἐδοξάσατον | ἐδοξασάτην | ἐδοξάσαμεν | ἐδοξάσατε | ἐδόξασαν |
subjunctive | δοξάσω | δοξάσῃς | δοξάσῃ | δοξάσητον | δοξάσητον | δοξάσωμεν | δοξάσητε | δοξάσωσῐ(ν) | |
optative | δοξάσαιμῐ | δοξάσαις/ δοξάσειας |
δοξάσαι/ δοξάσειε |
δοξάσαιτον | δοξασαίτην | δοξάσαιμεν | δοξάσαιτε | δοξάσαιεν/ δοξάσειαν |
|
imperative | δόξασον | δοξασάτω | δοξάσατον | δοξασάτων | δοξάσατε | δοξασάντων | |||
middle | indicative | ἐδοξασάμην | ἐδοξάσω | ἐδοξάσατο | ἐδοξάσασθον | ἐδοξασάσθην | ἐδοξασάμεθα | ἐδοξάσασθε | ἐδοξάσαντο |
subjunctive | δοξάσωμαι | δοξάσῃ | δοξάσηται | δοξάσησθον | δοξάσησθον | δοξασώμεθα | δοξάσησθε | δοξάσωνται | |
optative | δοξασαίμην | δοξάσαιο | δοξάσαιτο | δοξάσαισθον | δοξασαίσθην | δοξασαίμεθα | δοξάσαισθε | δοξάσαιντο | |
imperative | δόξασαι | δοξασάσθω | δοξάσασθον | δοξασάσθων | δοξάσασθε | δοξασάσθων | |||
passive | indicative | ἐδοξάσθην | ἐδοξάσθης | ἐδοξάσθη | ἐδοξάσθητον | ἐδοξασθήτην | ἐδοξάσθημεν | ἐδοξάσθητε | ἐδοξάσθησαν |
subjunctive | δοξασθῶ | δοξασθῇς | δοξασθῇ | δοξασθῆτον | δοξασθῆτον | δοξασθῶμεν | δοξασθῆτε | δοξασθῶσῐ(ν) | |
optative | δοξασθείην | δοξασθείης | δοξασθείη | δοξασθεῖτον/ δοξασθείητον |
δοξασθείτην/ δοξασθειήτην |
δοξασθεῖμεν/ δοξασθείημεν |
δοξασθεῖτε/ δοξασθείητε |
δοξασθεῖεν/ δοξασθείησαν |
|
imperative | δοξάσθητι | δοξασθήτω | δοξάσθητον | δοξασθήτων | δοξάσθητε | δοξασθέντων | |||
active | middle | passive | |||||||
infinitive | δόξασαι | δοξάσασθαι | δοξασθῆναι | ||||||
participle | m | δοξάσᾱς | δοξασάμενος | δοξασθείς | |||||
f | δοξάσᾱσα | δοξασαμένη | δοξασθεῖσα | ||||||
n | δόξασαν | δοξασάμενον | δοξασθέν |
Perfect: δεδόξασᾰ, δεδόξασμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | δεδόξασᾰ | δεδόξασᾰς | δεδόξασε | δεδοξάσᾰτον | δεδοξάσᾰτον | δεδοξάσᾰμεν | δεδοξάσᾰτε | δεδόξασᾱσῐ(ν) |
subjunctive | δεδοξασὼς ὦ/ δεδοξάσω |
δεδοξασὼς ᾖς/ δεδοξάσῃς |
δεδοξασὼς ᾖ/ δεδοξάσῃ |
δεδοξασότε ἦτον/ δεδοξάσητον |
δεδοξασότε ἦτον/ δεδοξάσητον |
δεδοξασότες ὦμεν/ δεδοξάσωμεν |
δεδοξασότες ἦτε/ δεδοξάσητε |
δεδοξασότες ὦσῐ(ν)/ δεδοξάσωσῐ(ν) |
|
optative | δεδοξασὼς εἴην/ δεδοξάσοιμῐ/ δεδοξασοίην |
δεδοξασὼς εἴης/ δεδοξάσοις/ δεδοξασοίης |
δεδοξασὼς εἴη/ δεδοξάσοι/ δεδοξασοίη |
δεδοξασότε εἴητον/ δεδοξασότε εἶτον/ δεδοξάσοιτον |
δεδοξασὀτε εἰήτην/ δεδοξασότε εἴτην/ δεδοξασοίτην |
δεδοξασότες εἴημεν/ δεδοξασότες εἶμεν/ δεδοξάσοιμεν |
δεδοξασότες εἴητε/ δεδοξασότες εἶτε/ δεδοξάσοιτε |
δεδοξασότες εἴησᾰν/ δεδοξασότε εἶεν/ δεδοξάσοιεν |
|
imperative | δεδοξασὼς ἴσθῐ | δεδοξασὼς ἔστω | δεδοξασότε ἔστον | δεδοξασότε ἔστων | δεδοξασότες ἔστε | δεδοξασότες ὄντων | |||
middle/
passive |
indicative | δεδόξασμαι | δεδόξασαι | δεδόξασται | δεδόξασθον | δεδόξασθον | δεδοξάσμεθᾰ | δεδόξασθε | δεδοξασμένοι εἰσί |
subjunctive | δεδοξασμένος ὦ | δεδοξασμένος ᾖς | δεδοξασμένος ᾖ | δεδοξασμένω ἦτον | δεδοξασμένω ἦτον | δεδοξασμένοι ὦμεν | δεδοξασμένοι ἦτε | δεδοξασμένοι ὦσῐ | |
optative | δεδοξασμένος εἴην | δεδοξασμένος εἴης | δεδοξασμένος εἴη | δεδοξασμένοι εἴητον/ δεδοξασμένοι εἶτον |
δεδοξασμένω εἰήτην/ δεδοξασμένω εἴτην |
δεδοξασμένοι εἴημεν/ δεδοξασμένοι εἶμεν |
δεδοξασμένοι εἴητε/ δεδοξασμένοι εἶτε |
δεδοξασμένοι εἴησᾰν/ δεδοξασμένοι εἶεν |
|
imperative | δεδόξασο | δεδοξάσθω | δεδόξασθον | δεδοξάσθων | δεδόξασθε | δεδοξάσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | δεδοξασέναι | δεδοξάσθαι | |||||||
participle | δεδοξασώς , δεδοξασυῖᾰ , δεδοξασός | δεδοξασμένος , δεδοξασμένη , δεδοξασμένον |
Derived terms
- ἀδοξάζω (adoxázō)
- ἀντιδοξάζω (antidoxázō)
- διαδοξάζω (diadoxázō)
- ἐνδοξάζομαι (endoxázomai)
- ἐπιδοξάζω (epidoxázō)
- καταδοξάζω (katadoxázō)
- μεταδοξάζω (metadoxázō)
- παραδοξάζω (paradoxázō)
- προδοξάζω (prodoxázō)
- προσδοξάζω (prosdoxázō)
- προσεπιδοξάζω (prosepidoxázō)
- συνδοξάζω (sundoxázō)
References
- δοξάζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- δοξάζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «δοξάζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «δοξάζω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G1392”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
δοξάζω • (doxázo) (simple past δόξασα)
Conjugation
δοξάζω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | δοξάζω | δόξαζα | θα δοξάζω | να δοξάζω | |
2s | δοξάζεις | δόξαζες | θα δοξάζεις | να δοξάζεις | δόξαζε |
3s | δοξάζει | δόξαζε | θα δοξάζει | να δοξάζει | |
1p | δοξάζουμε, δοξάζομε | δοξάζαμε | θα δοξάζουμε, δοξάζομε | να δοξάζουμε, δοξάζομε | |
2p | δοξάζετε | δοξάζατε | θα δοξάζετε | να δοξάζετε | δοξάζετε |
3p | δοξάζουν, δοξάζουνε | δόξαζαν, δοξάζαν, δοξάζανε | θα δοξάζουν, δοξάζουνε | να δοξάζουν, δοξάζουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | δοξάσω | δόξασα | θα δοξάσω | να δοξάσω | |
2s | δοξάσεις | δόξασες | θα δοξάσεις | να δοξάσεις | δόξασε |
3s | δοξάσει | δόξασε | θα δοξάσει | να δοξάσει | |
1p | δοξάσουμε, δοξάσομε | δοξάσαμε | θα δοξάσουμε, δοξάσομε | να δοξάσουμε, δοξάσομε | |
2p | δοξάσετε | δοξάσατε | θα δοξάσετε | να δοξάσετε | δοξάστε |
3p | δοξάσουν, δοξάσουνε | δόξασαν, δοξάσαν, δοξάσανε | θα δοξάσουν, δοξάσουνε | να δοξάσουν, δοξάσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω δοξάσει | είχα δοξάσει | θα έχω δοξάσει | να έχω δοξάσει | |
2s | έχεις δοξάσει | είχες δοξάσει | θα έχεις δοξάσει | να έχεις δοξάσει | |
3s | έχει δοξάσει | είχε δοξάσει | θα έχει δοξάσει | να έχει δοξάσει | |
1p | έχουμε δοξάσει | είχαμε δοξάσει | θα έχουμε δοξάσει | να έχουμε δοξάσει | |
2p | έχετε δοξάσει | είχατε δοξάσει | θα έχετε δοξάσει | να έχετε δοξάσει | |
3p | έχουν δοξάσει | είχαν δοξάσει | θα έχουν δοξάσει | να έχουν δοξάσει | |
Participle: | δοξάζοντας | Non-finite ‡ | δοξάσει | 35, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- see: δόξα f (dóxa, “glory, fame, pride”)