Definify.com
Definition 2024
εννοούμαι
εννοούμαι
Greek
Verb
εννοούμαι • (ennooúmai) (simple past εννοήθηκα, active form εννοώ, passive)
- passive of εννοώ (ennoó)
Conjugation
εννοούμαι
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | εννοούμαι | εννοιόμουν, εννοιόμουνα | θα εννοούμαι | να εννοούμαι | |
| 2s | εννοείσαι | εννοιόσουν, εννοιόσουνα | θα εννοείσαι | να εννοείσαι | — |
| 3s | εννοείται | εννοιόταν, εννοιότανε | θα εννοείται | να εννοείται | |
| 1p | εννοούμαστε, εννοόμαστε | εννοιόμαστε, εννοιόμασταν | θα εννοούμαστε | να εννοούμαστε | |
| 2p | εννοείστε, εννοόσαστε | εννοιόσαστε, εννοιόσασταν | θα εννοείστε | να εννοείστε | εννοείστε |
| 3p | εννοούνται | εννοιόνταν, εννοιούνταν, εννοιόντουσαν, εννοιόντανε | θα εννοούνται | να εννοούνται | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | εννοηθώ | εννοήθηκα | θα εννοηθώ | να εννοηθώ | |
| 2s | εννοηθείς | εννοήθηκες | θα εννοηθείς | να εννοηθείς | εννοήσου |
| 3s | εννοηθεί | εννοήθηκε | θα εννοηθεί | να εννοηθεί | |
| 1p | εννοηθούμε | εννοηθήκαμε | θα εννοηθούμε | να εννοηθούμε | |
| 2p | εννοηθείτε | εννοηθήκατε | θα εννοηθείτε | να εννοηθείτε | εννοηθείτε |
| 3p | εννοηθούν, εννοηθούνε | εννοήθηκαν, εννοηθήκανε, εννοηθήκαν | θα εννοηθούν, θα εννοηθούνε | να εννοηθούν, να εννοηθούνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω εννοηθεί | είχα εννοηθεί | θα έχω εννοηθεί | να έχω εννοηθεί | |
| 2s | έχεις εννοηθεί | είχες εννοηθεί | θα έχεις εννοηθεί | να έχεις εννοηθεί | |
| 3s | έχει εννοηθεί | είχε εννοηθεί | θα έχει εννοηθεί | να έχει εννοηθεί | |
| 1p | έχουμε εννοηθεί | είχαμε εννοηθεί | θα έχουμε εννοηθεί | να έχουμε εννοηθεί | |
| 2p | έχετε εννοηθεί | είχατε εννοηθεί | θα έχετε εννοηθεί | να έχετε εννοηθεί | |
| 3p | έχουν εννοηθεί | είχαν εννοηθεί | θα έχουν εννοηθεί | να έχουν εννοηθεί | |
| Participle: | — | Non-finite ‡ | εννοηθεί | 75 pass2 ούμαι1 | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||