Definify.com
Definition 2024
επίμονος
επίμονος
Greek
Adjective
επίμονος • (epímonos) m (feminine επίμονη, neuter επίμονο)
Declension
positive forms of επίμονος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | επίμονος | επίμονη | επίμονο | επίμονοι | επίμονες | επίμονα |
genitive | επίμονου | επίμονης | επίμονου | επίμονων | επίμονων | επίμονων |
accusative | επίμονο | επίμονη | επίμονο | επίμονους | επίμονες | επίμονα |
vocative | επίμονε | επίμονη | επίμονο | επίμονοι | επίμονες | επίμονα |
derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο επίμονος, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο επίμονος, etc.) |
Related terms
- see: επιμονή f (epimoní, “persistence, obstinacy”)