Definify.com
Definition 2024
επαινώ
επαινώ
Greek
Verb
επαινώ • (epainó) (simple past επαίνεσα, passive form επαινούμαι)
- (transitive) praise, complement
Conjugation
επαινώ
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | επαινώ | επαινούσα | θα επαινώ | να επαινώ | |
2s | επαινείς | επαινούσες | θα επαινείς | να επαινείς | — |
3s | επαινεί | επαινούσε | θα επαινεί | να επαινεί | |
1p | επαινούμε | επαινούσαμε | θα επαινούμε | να επαινούμε | |
2p | επαινείτε | επαινούσατε | θα επαινείτε | να επαινείτε | επαινείτε |
3p | επαινούν, επαινούνε | επαινούσαν, επαινούσανε | θα επαινούν, θα επαινούνε | να επαινούν, να επαινούνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | επαινέσω | επαίνεσα | θα επαινέσω | να επαινέσω | |
2s | επαινέσεις | επαίνεσες | θα επαινέσεις | να επαινέσεις | επαίνεσε |
3s | επαινέσει | επαίνεσε | θα επαινέσει | να επαινέσει | |
1p | επαινέσουμε, επαινέσομε | επαινέσαμε | θα επαινέσουμε, θα επαινέσομε | να επαινέσουμε, να επαινέσομε | |
2p | επαινέσετε | επαινέσατε | θα επαινέσετε | να επαινέσετε | επαινέστε, επαινέσετε |
3p | επαινέσουν, επαινέσουνε | επαίνεσαν, επαινέσαν, επαινέσανε | θα επαινέσουν, θα επαινέσουνε | να επαινέσουν, να επαινέσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω επαινέσει | είχα επαινέσει | θα έχω επαινέσει | να έχω επαινέσει | |
2s | έχεις επαινέσει | είχες επαινέσει | θα έχεις επαινέσει | να έχεις επαινέσει | |
3s | έχει επαινέσει | είχε επαινέσει | θα έχει επαινέσει | να έχει επαινέσει | |
1p | έχουμε επαινέσει | είχαμε επαινέσει | θα έχουμε επαινέσει | να έχουμε επαινέσει | |
2p | έχετε επαινέσει | είχατε επαινέσει | θα έχετε επαινέσει | να έχετε επαινέσει | |
3p | έχουν επαινέσει | είχαν επαινέσει | θα έχουν επαινέσει | να έχουν επαινέσει | |
Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) επαινεμένο | ||||
pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) επαινεμένο | ||||
future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) επαινεμένο | ||||
subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) επαινεμένο | ||||
Participle: | επαινώντας | Non-finite ‡ | επαινέσει | 76, εσ, 2B1d, 2Β1 | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. * Used with transitive senses |
|||||