Definify.com
Definition 2024
θέτης
θέτης
Ancient Greek
Noun
θέτης • (thétēs) m (genitive θέτου); first declension
Inflection
First declension of θέτης, θέτου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | θέτης | θέτᾱ | θέται |
Genitive | θέτου | θέταιν | θετῶν |
Dative | θέτῃ | θέταιν | θέταις |
Accusative | θέτην | θέτᾱ | θέτᾱς |
Vocative | θέτη | θέτᾱ | θέται |
Related terms
Related terms
|
|
|
|
References
- θέτης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «θέτης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «θέτης» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften