Definify.com
Definition 2024
καταφρονέω
καταφρονέω
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /kataɸronéo/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /katafronéo/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /katafɾonéo/
Verb
καταφρονέω • (kataphronéō)
- to look down on, think slightly of
- Lysias, Collected Works 12.78
- Antiphanes Comicus, Unknown Work 43
- Menander, The Helmsmen 10
- Menander, The Woman From Boeotia 1
- (with accusative) to regard slightly, despise
- to be disdainful, deal contemptuously
- Dionysius of Halicarnassus, Roman Antiquities 5.44
- (with infinitive) to think contemptuously that..., to presume
- (with accusative, only in Ionian writers) to fix one's thoughts upon, aim at
- Antiphanes Comicus, Archon 1.5
- to come to one's senses
- Hippocrates, On the Sacred Disease 15
- Hippocrates, On the Nature of the Woman 3
-
Inflection
Present: καταφρονῶ, καταφρονοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | καταφρονῶ | καταφρονεῖς | καταφρονεῖ | καταφρονεῖτον | καταφρονεῖτον | καταφρονοῦμεν | καταφρονεῖτε | καταφρονοῦσῐ(ν) |
subjunctive | καταφρονῶ | καταφρονῇς | καταφρονῇ | καταφρονῆτον | καταφρονῆτον | καταφρονῶμεν | καταφρονῆτε | καταφρονῶσῐ(ν) | |
optative | καταφρονοίην/ καταφρονοῖμῐ |
καταφρονοίης/ καταφρονοῖς |
καταφρονοίη/ καταφρονοῖ |
καταφρονοίητον/ καταφρονοῖτον |
καταφρονοιήτην/ καταφρονοίτην |
καταφρονοίημεν/ καταφρονοῖμεν |
καταφρονοίητε/ καταφρονοῖτε |
καταφρονοίησᾰν/ καταφρονοῖεν |
|
imperative | καταπρόνει | καταφρονείτω | καταφρονεῖτον | καταφρονείτων | καταφρονεῖτε | καταφρονούντων | |||
middle/
passive |
indicative | καταφρονοῦμαι | καταφρονῇ/ καταφρονεῖ |
καταφρονεῖται | καταφρονεῖσθον | καταφρονεῖσθον | καταφρονούμεθᾰ | καταφρονεῖσθε | καταφρονοῦνται |
subjunctive | καταφρονῶμαι | καταφρονῇ | καταφρονῆται | καταφρονῆσθον | καταφρονῆσθον | καταφρονώμεθᾰ | καταφρονῆσθε | καταφρονῶνται | |
optative | καταφρονοίμην | καταφρονοῖο | καταφρονοῖτο | καταφρονοῖσθον | καταφρονοίσθην | καταφρονοίμεθᾰ | καταφρονοῖσθε | καταφρονοῖντο | |
imperative | καταφρονοῦ | καταφρονείσθω | καταφρονεῖσθον | καταφρονείσθων | καταφρονεῖσθε | καταφρονείσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | καταφρονεῖν | καταφρονεῖσθαι | |||||||
participle | καταφρονῶν , καταφρονοῦσᾰ , καταφρονοῦν | καταφρονούμενος , καταφρονουμένη , καταφρονούμενον |
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | καταφρονέω | καταφρονέεις | καταφρονέει | καταφρονέετον | καταφρονέετον | καταφρονέομεν | καταφρονέετε | καταφρονέουσῐ(ν) |
subjunctive | καταφρονέω | καταφρονέῃς | καταφρονέῃ | καταφρονέητον | καταφρονέητον | καταφρονέωμεν | καταφρονέητε | καταφρονέωσῐ(ν) | |
optative | καταφρονέοιμῐ | καταφρονέοις | καταφρονέοι | καταφρονέοιτον | καταφρονεοίτην | καταφρονέοιμεν | καταφρονέοιτε | καταφρονέοιεν | |
imperative | καταπρόνεε | καταφρονεέτω | καταφρονεετον | καταφρονεέτων | καταφρονεετε | καταφρονεόντων | |||
middle/
passive |
indicative | καταφρονέομαι | καταφρονέει/ καταφρονέῃ |
καταφρονέεται | καταφρονέεσθον | καταφρονέεσθον | καταφρονεόμεθᾰ | καταφρονέεσθε | καταφρονέονται |
subjunctive | καταφρονέωμαι | καταφρονέῃ | καταφρονέηται | καταφρονέησθον | καταφρονέησθον | καταφρονεώμεθᾰ | καταφρονέησθε | καταφρονέωνται | |
optative | καταφρονεοίμην | καταφρονέοιο | καταφρονέοιτο | καταφρονέοισθον | καταφρονεοίσθην | καταφρονεοίμεθᾰ | καταφρονέοισθε | καταφρονέοιντο | |
imperative | καταφρονέου | καταφρονεέσθω | καταφρονέεσθον | καταφρονεέσθων | καταφρονέεσθε | καταφρονεέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | καταφρονέειν | καταφρονέεσθαι | |||||||
participle | καταφρονέων , καταφρονέουσᾰ , καταπρόνεον | καταφρονεόμενος , καταφρονεομένη , καταφρονεόμενον |
Future: καταφρονήσω, καταφρονήσομαι, καταφρονηθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | καταφρονήσω | καταφρονήσεις | καταφρονήσει | καταφρονήσετον | καταφρονήσετον | καταφρονήσομεν | καταφρονήσετε | καταφρονήσουσῐ(ν) |
optative | καταφρονήσοιμῐ | καταφρονήσοις | καταφρονήσοι | καταφρονήσοιτον | καταφρονησοίτην | καταφρονήσοιμεν | καταφρονήσοιτε | καταφρονήσοιεν | |
middle | indicative | καταφρονήσομαι | καταφρονήσει/ καταφρονήσῃ |
καταφρονήσεται | καταφρονήσεσθον | καταφρονήσεσθον | καταφρονησόμεθᾰ | καταφρονήσεσθε | καταφρονήσονται |
optative | καταφρονησοίμην | καταφρονήσοιο | καταφρονήσοιτο | καταφρονήσοισθον | καταφρονησοίσθην | καταφρονησοίμεθᾰ | καταφρονήσοισθε | καταφρονήσοιντο | |
passive | indicative | καταφρονηθήσομαι | καταφρονηθήσει/ καταφρονηθήσῃ |
καταφρονηθήσεται | καταφρονηθήσεσθον | καταφρονηθήσεσθον | καταφρονηθησόμεθᾰ | καταφρονηθήσεσθε | καταφρονηθήσονται |
optative | καταφρονηθησοίμην | καταφρονηθήσοιο | καταφρονηθήσοιτο | καταφρονηθήσοισθον | καταφρονηθησοίσθην | καταφρονηθησοίμεθᾰ | καταφρονηθήσοισθε | καταφρονηθήσοιντο | |
active | middle | passive | |||||||
infinitive | καταφρονήσειν | καταφρονήσεσθαι | καταφρονηθήσεσθαι | ||||||
participle | καταφρονήσων , καταφρονήσουσᾰ , καταφρονῆσον | καταφρονησόμενος , καταφρονησομένη , καταφρονησόμενον | καταφρονηθησόμενος , καταφρονηθησομένη , καταφρονηθησόμενον |
Aorist: κατεφρονήθην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
passive | indicative | κατεφρονήθην | κατεφρονήθης | κατεφρονήθη | κατεφρονήθητον | κατεφρονηθήτην | κατεφρονήθημεν | κατεφρονήθητε | κατεφρονήθησαν |
subjunctive | καταφρονηθῶ | καταφρονηθῇς | καταφρονηθῇ | καταφρονηθῆτον | καταφρονηθῆτον | καταφρονηθῶμεν | καταφρονηθῆτε | καταφρονηθῶσῐ(ν) | |
optative | καταφρονηθείην | καταφρονηθείης | καταφρονηθείη | καταφρονηθεῖτον/ καταφρονηθείητον |
καταφρονηθείτην/ καταφρονηθειήτην |
καταφρονηθεῖμεν/ καταφρονηθείημεν |
καταφρονηθεῖτε/ καταφρονηθείητε |
καταφρονηθεῖεν/ καταφρονηθείησαν |
|
imperative | καταφρονήθητι | καταφρονηθήτω | καταφρονήθητον | καταφρονηθήτων | καταφρονήθητε | καταφρονηθέντων | |||
infinitive | participle | ||||||||
passive | καταφρονηθῆναι | καταφρονηθείς, καταφρονηθεῖσα, καταφρονηθέν |
Derived terms
- καταφρονητής (kataphronētḗs)
References
- καταφρονέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- καταφρονέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «καταφρονέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «καταφρονέω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- “G2706”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979