Definify.com

Definition 2024

κινέω

Ancient Greek

Verb

κινέω • ‎(kinéō)

I set in motion, move, remove
(grammar) I inflect
I meddle
I change, innovate
I begin, cause
I urge on, stir on
I arouse, exasperate, anger, taunt, abuse
(passive) I am moved, I stir, I move

Inflection

Present: κῑνῶ, κῑνοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῑνῶ	κῑνεῖς	κῑνεῖ	κῑνεῖτον	κῑνεῖτον	κῑνοῦμεν	κῑνεῖτε	κῑνοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κῑνῶ	κῑνῇς	κῑνῇ	κῑνῆτον	κῑνῆτον	κῑνῶμεν	κῑνῆτε	κῑνῶσῐ(ν)
	optative	κῑνοίην/ κῑνοῖμῐ	κῑνοίης/ κῑνοῖς	κῑνοίη/ κῑνοῖ	κῑνοίητον/ κῑνοῖτον	κῑνοιήτην/ κῑνοίτην	κῑνοίημεν/ κῑνοῖμεν	κῑνοίητε/ κῑνοῖτε	κῑνοίησᾰν/ κῑνοῖεν
	imperative		κίνει	κῑνείτω	κῑνεῖτον	κῑνείτων		κῑνεῖτε	κῑνούντων
middle/ passive	indicative	κῑνοῦμαι	κῑνῇ/ κῑνεῖ	κῑνεῖται	κῑνεῖσθον	κῑνεῖσθον	κῑνούμεθᾰ	κῑνεῖσθε	κῑνοῦνται
	subjunctive	κῑνῶμαι	κῑνῇ	κῑνῆται	κῑνῆσθον	κῑνῆσθον	κῑνώμεθᾰ	κῑνῆσθε	κῑνῶνται
	optative	κῑνοίμην	κῑνοῖο	κῑνοῖτο	κῑνοῖσθον	κῑνοίσθην	κῑνοίμεθᾰ	κῑνοῖσθε	κῑνοῖντο
	imperative		κῑνοῦ	κῑνείσθω	κῑνεῖσθον	κῑνείσθων		κῑνεῖσθε	κῑνείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κῑνεῖν				κῑνεῖσθαι
participle		κῑνῶν , κῑνοῦσᾰ , κῑνοῦν				κῑνούμενος , κῑνουμένη , κῑνούμενον

Present: κῑνέω, κῑνέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῑνέω	κῑνέεις	κῑνέει	κῑνέετον	κῑνέετον	κῑνέομεν	κῑνέετε	κῑνέουσῐ(ν)
	subjunctive	κῑνέω	κῑνέῃς	κῑνέῃ	κῑνέητον	κῑνέητον	κῑνέωμεν	κῑνέητε	κῑνέωσῐ(ν)
	optative	κῑνέοιμῐ	κῑνέοις	κῑνέοι	κῑνέοιτον	κῑνεοίτην	κῑνέοιμεν	κῑνέοιτε	κῑνέοιεν
	imperative		κίνεε	κῑνεέτω	κῑνεετον	κῑνεέτων		κῑνεετε	κῑνεόντων
middle/ passive	indicative	κῑνέομαι	κῑνέει/ κῑνέῃ	κῑνέεται	κῑνέεσθον	κῑνέεσθον	κῑνεόμεθᾰ	κῑνέεσθε	κῑνέονται
	subjunctive	κῑνέωμαι	κῑνέῃ	κῑνέηται	κῑνέησθον	κῑνέησθον	κῑνεώμεθᾰ	κῑνέησθε	κῑνέωνται
	optative	κῑνεοίμην	κῑνέοιο	κῑνέοιτο	κῑνέοισθον	κῑνεοίσθην	κῑνεοίμεθᾰ	κῑνέοισθε	κῑνέοιντο
	imperative		κῑνέου	κῑνεέσθω	κῑνέεσθον	κῑνεέσθων		κῑνέεσθε	κῑνεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κῑνέειν				κῑνέεσθαι
participle		κῑνέων , κῑνέουσᾰ , κίνεον				κῑνεόμενος , κῑνεομένη , κῑνεόμενον

Imperfect: ἐκίνουν, ἐκῑνούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκίνουν	ἐκίνεις	ἐκίνει	ἐκῑνεῖτον	ἐκῑνείτην	ἐκῑνοῦμεν	ἐκῑνεῖτε	ἐκίνουν
middle/ passive	indicative	ἐκῑνούμην	ἐκῑνοῦ	ἐκῑνεῖτο	ἐκῑνεῖσθον	ἐκῑνείσθην	ἐκῑνούμεθᾰ	ἐκῑνεῖσθε	ἐκῑνοῦντο

Imperfect: ἐκίνεον, ἐκῑνεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκίνεον	ἐκίνεες	ἐκίνεε	ἐκῑνέετον	ἐκῑνεέτην	ἐκῑνέομεν	ἐκῑνέετε	ἐκίνεον
middle/ passive	indicative	ἐκῑνεόμην	ἐκῑνέου	ἐκῑνέετο	ἐκῑνέεσθον	ἐκῑνεέσθην	ἐκῑνεόμεθᾰ	ἐκῑνέεσθε	ἐκῑνέοντο

Future: κῑνήσω, κῑνήσομαι, κῑνηθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῑνήσω	κῑνήσεις	κῑνήσει	κῑνήσετον	κῑνήσετον	κῑνήσομεν	κῑνήσετε	κῑνήσουσῐ(ν)
active	optative	κῑνήσοιμῐ	κῑνήσοις	κῑνήσοι	κῑνήσοιτον	κῑνησοίτην	κῑνήσοιμεν	κῑνήσοιτε	κῑνήσοιεν
middle	indicative	κῑνήσομαι	κῑνήσει/ κῑνήσῃ	κῑνήσεται	κῑνήσεσθον	κῑνήσεσθον	κῑνησόμεθᾰ	κῑνήσεσθε	κῑνήσονται
middle	optative	κῑνησοίμην	κῑνήσοιο	κῑνήσοιτο	κῑνήσοισθον	κῑνησοίσθην	κῑνησοίμεθᾰ	κῑνήσοισθε	κῑνήσοιντο
passive	indicative	κῑνηθήσομαι	κῑνηθήσει/ κῑνηθήσῃ	κῑνηθήσεται	κῑνηθήσεσθον	κῑνηθήσεσθον	κῑνηθησόμεθᾰ	κῑνηθήσεσθε	κῑνηθήσονται
passive	optative	κῑνηθησοίμην	κῑνηθήσοιο	κῑνηθήσοιτο	κῑνηθήσοισθον	κῑνηθησοίσθην	κῑνηθησοίμεθᾰ	κῑνηθήσοισθε	κῑνηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κῑνήσειν			κῑνήσεσθαι		κῑνηθήσεσθαι
participle		κῑνήσων , κῑνήσουσᾰ , κῑνῆσον			κῑνησόμενος , κῑνησομένη , κῑνησόμενον		κῑνηθησόμενος , κῑνηθησομένη , κῑνηθησόμενον

Aorist: ἐκίνησα, ἐκῑνησάμην, ἐκῑνήθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκίνησα	ἐκίνησας	ἐκίνησε	ἐκῑνήσατον	ἐκῑνησάτην	ἐκῑνήσαμεν	ἐκῑνήσατε	ἐκίνησαν
	subjunctive	κῑνήσω	κῑνήσῃς	κῑνήσῃ	κῑνήσητον	κῑνήσητον	κῑνήσωμεν	κῑνήσητε	κῑνήσωσῐ(ν)
	optative	κῑνήσαιμῐ	κῑνήσαις/ κῑνήσειας	κῑνήσαι/ κῑνήσειε	κῑνήσαιτον	κῑνησαίτην	κῑνήσαιμεν	κῑνήσαιτε	κῑνήσαιεν/ κῑνήσειαν
	imperative		κίνησον	κῑνησάτω	κῑνήσατον	κῑνησάτων		κῑνήσατε	κῑνησάντων
middle	indicative	ἐκῑνησάμην	ἐκῑνήσω	ἐκῑνήσατο	ἐκῑνήσασθον	ἐκῑνησάσθην	ἐκῑνησάμεθα	ἐκῑνήσασθε	ἐκῑνήσαντο
	subjunctive	κῑνήσωμαι	κῑνήσῃ	κῑνήσηται	κῑνήσησθον	κῑνήσησθον	κῑνησώμεθα	κῑνήσησθε	κῑνήσωνται
	optative	κῑνησαίμην	κῑνήσαιο	κῑνήσαιτο	κῑνήσαισθον	κῑνησαίσθην	κῑνησαίμεθα	κῑνήσαισθε	κῑνήσαιντο
	imperative		κίνησαι	κῑνησάσθω	κῑνήσασθον	κῑνησάσθων		κῑνήσασθε	κῑνησάσθων
passive	indicative	ἐκῑνήθην	ἐκῑνήθης	ἐκῑνήθη	ἐκῑνήθητον	ἐκῑνηθήτην	ἐκῑνήθημεν	ἐκῑνήθητε	ἐκῑνήθησαν
	subjunctive	κῑνηθῶ	κῑνηθῇς	κῑνηθῇ	κῑνηθῆτον	κῑνηθῆτον	κῑνηθῶμεν	κῑνηθῆτε	κῑνηθῶσῐ(ν)
	optative	κῑνηθείην	κῑνηθείης	κῑνηθείη	κῑνηθεῖτον/ κῑνηθείητον	κῑνηθείτην/ κῑνηθειήτην	κῑνηθεῖμεν/ κῑνηθείημεν	κῑνηθεῖτε/ κῑνηθείητε	κῑνηθεῖεν/ κῑνηθείησαν
	imperative		κῑνήθητῐ	κῑνηθήτω	κῑνήθητον	κῑνηθήτων		κῑνήθητε	κῑνηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κίνησαι			κῑνήσασθαι		κῑνηθῆναι
participle	m	κῑνήσᾱς			κῑνησάμενος		κῑνηθείς
	f	κῑνήσᾱσα			κῑνησαμένη		κῑνηθεῖσα
	n	κίνησαν			κῑνησάμενον		κῑνηθέν

Perfect: κεκίνηκα

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκίνηκα	κεκίνηκας	κεκίνηκε	κεκῑνήκατον	κεκῑνήκατον	κεκῑνήκαμεν	κεκῑνήκατε	κεκῑνήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκῑνηκὼς ὦ/ κεκῑνήκω	κεκῑνηκὼς ᾖς/ κεκῑνήκῃς	κεκῑνηκὼς ᾖ/ κεκῑνήκῃ	κεκῑνηκότε ἦτον/ κεκῑνήκητον	κεκῑνηκότε ἦτον/ κεκῑνήκητον	κεκῑνηκότες ὦμεν/ κεκῑνήκωμεν	κεκῑνηκότες ἦτε/ κεκῑνήκητε	κεκῑνηκότες ὦσῐ(ν)/ κεκῑνήκωσῐ(ν)
	optative	κεκῑνηκὼς εἴην/ κεκῑνήκοιμῐ/ κεκῑνηκοίην	κεκῑνηκὼς εἴης/ κεκῑνήκοις/ κεκῑνηκοίης	κεκῑνηκὼς εἴη/ κεκῑνήκοι/ κεκῑνηκοίη	κεκῑνηκότε εἴητον/ κεκῑνηκότε εἶτον/ κεκῑνήκοιτον	κεκῑνηκὀτε εἰήτην/ κεκῑνηκότε εἴτην/ κεκῑνηκοίτην	κεκῑνηκότες εἴημεν/ κεκῑνηκότες εἶμεν/ κεκῑνήκοιμεν	κεκῑνηκότες εἴητε/ κεκῑνηκότες εἶτε/ κεκῑνήκοιτε	κεκῑνηκότες εἴησαν/ κεκῑνηκότε εἶεν/ κεκῑνήκοιεν
	imperative		κεκῑνηκὼς ἴσθῐ	κεκῑνηκὼς ἔστω	κεκῑνηκότε ἔστον	κεκῑνηκότε ἔστων		κεκῑνηκότες ἔστε	κεκῑνηκότες ὄντων
		infinitive				participle
active		κεκῑνηκέναι				κεκῑνηκώς , κεκῑνηκυῖα , κεκῑνηκός

Derived terms

ἀνακινέω ‎(anakinéō)
ἀντικινέω ‎(antikinéō)
ἀποκινέω ‎(apokinéō)
αὐτοκινέω ‎(autokinéō)
διακινέω ‎(diakinéō)
ἐγκινέομαι ‎(enkinéomai)

ἐκκινέω ‎(ekkinéō)
ἐπικινέω ‎(epikinéō)
κατακινέω ‎(katakinéō)
μετακινέω ‎(metakinéō)
παρακινέω ‎(parakinéō)

περικινέω ‎(perikinéō)
προκινέω ‎(prokinéō)
προσκινέομαι ‎(proskinéomai)
συγκινέω ‎(sunkinéō)
ὑποκινέω ‎(hupokinéō)

Related terms

κίνημα ‎(kínēma)
κίνησις ‎(kínēsis)
κινητέος ‎(kinētéos)
κινητήρ ‎(kinētḗr)
κινητήριος ‎(kinētḗrios)

κινητής ‎(kinētḗs)
κινητικός ‎(kinētikós)
κινητός ‎(kinētós)
κίνητρον ‎(kínētron)

References

κινέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κινέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κινέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«κινέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«κινέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
κινέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2795”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Definify.com

Definition 2024

κινέω

κινέω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results