Ancient Greek

Noun

κροκόδειλος • ‎(krokódeilos) m ‎(genitive κροκοδείλου); second declension

1. lizard
2. crocodile
3. A fallacy of the sophists

Inflection

Descendants

• Latin: crocodīlus
• Russian: крокодил m ‎(krokodíl)

References

• κροκόδειλος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κροκόδειλος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • crocodile idem, page 185.

Greek

Alternative forms

• (rare) κροκόδιλος ‎(krokódilos)

Etymology

From Ancient Greek κροκόδειλος ‎(krokódeilos).

Noun

κροκόδειλος • ‎(krokódeilos) m ‎(plural κροκόδειλοι)

1. crocodile (amphibious reptile)

Declension

See also

• αλιγάτορας m ‎(aligátoras, “alligator”)