Definify.com
Definition 2024
κτίζομαι
κτίζομαι
Greek
Verb
κτίζομαι • (ktízomai) (simple past κτίστηκα, active form κτίζω, passive)
Conjugation
κτίζομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | κτίζομαι | θα κτίζομαι | κτιζόμουν, κτιζόμουνα |
2nd person | κτίζεσαι | θα κτίζεσαι | κτιζόσουν, κτιζόσουνα | |
3rd person | κτίζεται | θα κτίζεται | κτιζόταν, κτιζότανε | |
1st person | pl | κτιζόμαστε | θα κτιζόμαστε | κτιζόμασταν, κτιζόμαστε2 |
2nd person | κτίζεστε, κτιζόσαστε1 | θα κτίζεστε, κτιζόσαστε1 | κτιζόσασταν, κτιζόσαστε2 | |
3rd person | κτίζονται | θα κτίζονται | κτίζονταν, κτιζόντανε, κτιζόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | κτιστώ | θα κτιστώ | κτίστηκα |
2nd person | κτιστείς | θα κτιστείς | κτίστηκες | |
3rd person | κτιστεί | θα κτιστεί | κτίστηκε | |
1st person | pl | κτιστούμε | θα κτιστούμε | κτιστήκαμε |
2nd person | κτιστείτε | θα κτιστείτε | κτιστήκατε | |
3rd person | κτιστούν, κτιστούνε | θα κτιστούν, θα κτιστούνε | κτίστηκαν, κτιστήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | κτίσου | |
2nd person | pl | —3 | κτιστείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω κτιστεί, έχεις κτιστεί έχει κτιστεί, … | |||
Future perfect | θα έχω κτιστεί, θα έχεις κτιστεί, θα έχει κτιστεί, … | |||
Past perfect | είχα κτιστεί, είχες κτιστεί, είχε κτιστεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||