Definify.com

Definition 2024

κτίζω

Ancient Greek

(4th AD Koine) IPA^(key): /ktízo/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /xtízo/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /xtízo/

Verb

κτίζω • ‎(ktízō)

I people
(of a city) I found, build, establish
I plant (e.g. an orchard)
I create, produce
I make so
I perpetrate

Inflection

Present: κτίζω, κτίζομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτίζω	κτίζεις	κτίζει	κτίζετον	κτίζετον	κτίζομεν	κτίζετε	κτίζουσῐ(ν)
	subjunctive	κτίζω	κτίζῃς	κτίζῃ	κτίζητον	κτίζητον	κτίζωμεν	κτίζητε	κτίζωσῐ(ν)
	optative	κτίζοιμῐ	κτίζοις	κτίζοι	κτίζοιτον	κτῐζοίτην	κτίζοιμεν	κτίζοιτε	κτίζοιεν
	imperative		κτίζε	κτῐζέτω	κτίζετον	κτῐζέτων		κτίζετε	κτῐζόντων
middle/ passive	indicative	κτίζομαι	κτίζει/ κτίζῃ	κτίζεται	κτίζεσθον	κτίζεσθον	κτῐζόμεθᾰ	κτίζεσθε	κτίζονται
	subjunctive	κτίζωμαι	κτίζῃ	κτίζηται	κτίζησθον	κτίζησθον	κτῐζώμεθᾰ	κτίζησθε	κτίζωνται
	optative	κτῐζοίμην	κτίζοιο	κτίζοιτο	κτίζοισθον	κτῐζοίσθην	κτῐζοίμεθᾰ	κτίζοισθε	κτίζοιντο
	imperative		κτίζου	κτῐζέσθω	κτίζεσθον	κτῐζέσθων		κτίζεσθε	κτῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κτίζειν				κτίζεσθαι
participle		κτίζων , κτίζουσᾰ , κτίζον				κτῐζόμενος , κτῐζομένη , κτῐζόμενον

Imperfect: ἔκτῐζον, ἐκτῐζόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκτῐζον	ἔκτῐζες	ἔκτῐζε	ἐκτίζετον	ἐκτῐζέτην	ἐκτίζομεν	ἐκτίζετε	ἔκτῐζον
middle/ passive	indicative	ἐκτῐζόμην	ἐκτίζου	ἐκτίζετο	ἐκτίζεσθον	ἐκτῐζέσθην	ἐκτῐζόμεθᾰ	ἐκτίζεσθε	ἐκτίζοντο

Future: κτίσω, κτίσομαι, κτῐσθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κτίσω	κτίσεις	κτίσει	κτίσετον	κτίσετον	κτίσομεν	κτίσετε	κτίσουσῐ(ν)
active	optative	κτίσοιμῐ	κτίσοις	κτίσοι	κτίσοιτον	κτῐσοίτην	κτίσοιμεν	κτίσοιτε	κτίσοιεν
middle	indicative	κτίσομαι	κτίσει/ κτίσῃ	κτίσεται	κτίσεσθον	κτίσεσθον	κτῐσόμεθᾰ	κτίσεσθε	κτίσονται
middle	optative	κτῐσοίμην	κτίσοιο	κτίσοιτο	κτίσοισθον	κτῐσοίσθην	κτῐσοίμεθᾰ	κτίσοισθε	κτίσοιντο
passive	indicative	κτῐσθήσομαι	κτῐσθήσει/ κτῐσθήσῃ	κτῐσθήσεται	κτῐσθήσεσθον	κτῐσθήσεσθον	κτῐσθησόμεθᾰ	κτῐσθήσεσθε	κτῐσθήσονται
passive	optative	κτῐσθησοίμην	κτῐσθήσοιο	κτῐσθήσοιτο	κτῐσθήσοισθον	κτῐσθησοίσθην	κτῐσθησοίμεθᾰ	κτῐσθήσοισθε	κτῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κτίσειν			κτίσεσθαι		κτῐσθήσεσθαι
participle		κτίσων , κτίσουσᾰ , κτίσον			κτῐσόμενος , κτῐσομένη , κτῐσόμενον		κτῐσθησόμενος , κτῐσθησομένη , κτῐσθησόμενον

Aorist: ἔκτῐσα, ἐκτῐσάμην, ἐκτίσθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκτῐσα	ἔκτῐσας	ἔκτῐσε	ἐκτίσατον	ἐκτῐσάτην	ἐκτίσαμεν	ἐκτίσατε	ἔκτῐσαν
	subjunctive	κτίσω	κτίσῃς	κτίσῃ	κτίσητον	κτίσητον	κτίσωμεν	κτίσητε	κτίσωσῐ(ν)
	optative	κτίσαιμῐ	κτίσαις/ κτίσειας	κτίσαι/ κτίσειε	κτίσαιτον	κτῐσαίτην	κτίσαιμεν	κτίσαιτε	κτίσαιεν/ κτίσειαν
	imperative		κτίσον	κτῐσάτω	κτίσατον	κτῐσάτων		κτίσατε	κτῐσάντων
middle	indicative	ἐκτῐσάμην	ἐκτίσω	ἐκτίσατο	ἐκτίσασθον	ἐκτῐσάσθην	ἐκτῐσάμεθα	ἐκτίσασθε	ἐκτίσαντο
	subjunctive	κτίσωμαι	κτίσῃ	κτίσηται	κτίσησθον	κτίσησθον	κτῐσώμεθα	κτίσησθε	κτίσωνται
	optative	κτῐσαίμην	κτίσαιο	κτίσαιτο	κτίσαισθον	κτῐσαίσθην	κτῐσαίμεθα	κτίσαισθε	κτίσαιντο
	imperative		κτίσαι	κτῐσάσθω	κτίσασθον	κτῐσάσθων		κτίσασθε	κτῐσάσθων
passive	indicative	ἐκτίσθην	ἐκτίσθης	ἐκτίσθη	ἐκτίσθητον	ἐκτῐσθήτην	ἐκτίσθημεν	ἐκτίσθητε	ἐκτίσθησαν
	subjunctive	κτῐσθῶ	κτῐσθῇς	κτῐσθῇ	κτῐσθῆτον	κτῐσθῆτον	κτῐσθῶμεν	κτῐσθῆτε	κτῐσθῶσῐ(ν)
	optative	κτῐσθείην	κτῐσθείης	κτῐσθείη	κτῐσθεῖτον/ κτῐσθείητον	κτῐσθείτην/ κτῐσθειήτην	κτῐσθεῖμεν/ κτῐσθείημεν	κτῐσθεῖτε/ κτῐσθείητε	κτῐσθεῖεν/ κτῐσθείησαν
	imperative		κτίσθητῐ	κτῐσθήτω	κτίσθητον	κτῐσθήτων		κτίσθητε	κτῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κτίσαι			κτίσασθαι		κτῐσθῆναι
participle	m	κτίσᾱς			κτῐσάμενος		κτῐσθείς
	f	κτίσᾱσα			κτῐσαμένη		κτῐσθεῖσα
	n	κτίσαν			κτῐσάμενον		κτῐσθέν

Aorist: ἔκτισσα, ἐκτισσάμην (Poetic)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκτισσα	ἔκτισσας	ἔκτισσε	ἐκτίσσατον	ἐκτισσάτην	ἐκτίσσαμεν	ἐκτίσσατε	ἔκτισσαν
	subjunctive	κτίσσω	κτίσσῃς	κτίσσῃ	κτίσσητον	κτίσσητον	κτίσσωμεν	κτίσσητε	κτίσσωσῐ(ν)
	optative	κτίσσαιμῐ	κτίσσαις/ κτίσσειας	κτίσσαι/ κτίσσειε	κτίσσαιτον	κτισσαίτην	κτίσσαιμεν	κτίσσαιτε	κτίσσαιεν/ κτίσσειαν
	imperative		κτῖσσον	κτισσάτω	κτίσσατον	κτισσάτων		κτίσσατε	κτισσάντων
middle	indicative	ἐκτισσάμην	ἐκτίσσω	ἐκτίσσατο	ἐκτίσσασθον	ἐκτισσάσθην	ἐκτισσάμεθα	ἐκτίσσασθε	ἐκτίσσαντο
	subjunctive	κτίσσωμαι	κτίσσῃ	κτίσσηται	κτίσσησθον	κτίσσησθον	κτισσώμεθα	κτίσσησθε	κτίσσωνται
	optative	κτισσαίμην	κτίσσαιο	κτίσσαιτο	κτίσσαισθον	κτισσαίσθην	κτισσαίμεθα	κτίσσαισθε	κτίσσαιντο
	imperative		κτῖσσαι	κτισσάσθω	κτίσσασθον	κτισσάσθων		κτίσσασθε	κτισσάσθων
		active				middle
infinitive		κτῖσσαι				κτίσσασθαι
participle	m	κτίσσᾱς				κτισσάμενος
	f	κτίσσᾱσα				κτισσαμένη
	n	κτῖσσαν				κτισσάμενον

Perfect: ἔκτῐκᾰ, ἔκτῐσμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκτῐκᾰ	ἔκτῐκᾰς	ἔκτῐκε	ἐκτίκᾰτον	ἐκτίκᾰτον	ἐκτίκᾰμεν	ἐκτίκᾰτε	ἔκτῐκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐκτῐκὼς ὦ/ ἐκτίκω	ἐκτῐκὼς ᾖς/ ἐκτίκῃς	ἐκτῐκὼς ᾖ/ ἐκτίκῃ	ἐκτῐκότε ἦτον/ ἐκτίκητον	ἐκτῐκότε ἦτον/ ἐκτίκητον	ἐκτῐκότες ὦμεν/ ἐκτίκωμεν	ἐκτῐκότες ἦτε/ ἐκτίκητε	ἐκτῐκότες ὦσῐ(ν)/ ἐκτίκωσῐ(ν)
	optative	ἐκτῐκὼς εἴην/ ἐκτίκοιμῐ/ ἐκτῐκοίην	ἐκτῐκὼς εἴης/ ἐκτίκοις/ ἐκτῐκοίης	ἐκτῐκὼς εἴη/ ἐκτίκοι/ ἐκτῐκοίη	ἐκτῐκότε εἴητον/ ἐκτῐκότε εἶτον/ ἐκτίκοιτον	ἐκτῐκὀτε εἰήτην/ ἐκτῐκότε εἴτην/ ἐκτῐκοίτην	ἐκτῐκότες εἴημεν/ ἐκτῐκότες εἶμεν/ ἐκτίκοιμεν	ἐκτῐκότες εἴητε/ ἐκτῐκότες εἶτε/ ἐκτίκοιτε	ἐκτῐκότες εἴησᾰν/ ἐκτῐκότε εἶεν/ ἐκτίκοιεν
	imperative		ἐκτῐκὼς ἴσθῐ	ἐκτῐκὼς ἔστω	ἐκτῐκότε ἔστον	ἐκτῐκότε ἔστων		ἐκτῐκότες ἔστε	ἐκτῐκότες ὄντων
middle/ passive	indicative	ἔκτῐσμαι	ἔκτῐσαι	ἔκτῐσται	ἔκτῐσθον	ἔκτῐσθον	ἐκτίσμεθᾰ	ἔκτῐσθε	ἐκτῐσμένοι εἰσί
	subjunctive	ἐκτῐσμένος ὦ	ἐκτῐσμένος ᾖς	ἐκτῐσμένος ᾖ	ἐκτῐσμένω ἦτον	ἐκτῐσμένω ἦτον	ἐκτῐσμένοι ὦμεν	ἐκτῐσμένοι ἦτε	ἐκτῐσμένοι ὦσῐ
	optative	ἐκτῐσμένος εἴην	ἐκτῐσμένος εἴης	ἐκτῐσμένος εἴη	ἐκτῐσμένοι εἴητον/ ἐκτῐσμένοι εἶτον	ἐκτῐσμένω εἰήτην/ ἐκτῐσμένω εἴτην	ἐκτῐσμένοι εἴημεν/ ἐκτῐσμένοι εἶμεν	ἐκτῐσμένοι εἴητε/ ἐκτῐσμένοι εἶτε	ἐκτῐσμένοι εἴησᾰν/ ἐκτῐσμένοι εἶεν
	imperative		ἔκτῐσο	ἐκτίσθω	ἔκτῐσθον	ἐκτίσθων		ἔκτῐσθε	ἐκτίσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐκτῐκέναι				ἐκτίσθαι
participle		ἐκτῐκώς , ἐκτῐκυῖᾰ , ἐκτῐκός				ἐκτῐσμένος , ἐκτῐσμένη , ἐκτῐσμένον

Pluperfect: ἐκτίκειν/ἐκτίκη

number		singular			dual		plural
pluperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκτίκειν/ ἐκτίκη	ἐκτίκεις/ ἐκτίκης	ἐκτίκει(ν)	ἐκτίκετον	ἐκτῐκέτην	ἐκτίκεμεν	ἐκτίκετε	ἐκτίκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκτίσμην	ἔκτῐσο	ἔκτῐστο	ἔκτῐσθον	ἐκτίσθην	ἐκτίσμεθᾰ	ἔκτῐσθε	ἐκτῐσμένοι ἦσᾰν

Derived terms

ἀνακτίζω ‎(anaktízō)
ἐγκτίζω ‎(enktízō)
ἐπικτίζω ‎(epiktízō)
μετακτίζω ‎(metaktízō)
προσκτίζω ‎(prosktízō)
συγκτίζω ‎(sunktízō)

Related terms

κτίσις ‎(ktísis)
κτίσμα ‎(ktísma)
κτισμός ‎(ktismós)
κτίστης ‎(ktístēs)
κτίτης ‎(ktítēs)

References

κτίζω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
κτίζω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
κτίζω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«κτίζω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«κτίζω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
κτίζω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2936”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Greek

Verb

κτίζω • ‎(ktízo) ‎(simple past έκτισα, passive form κτίζομαι)

Alternative form of χτίζω ‎(chtízo)

Conjugation

κτίζω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	κτίζω	έκτιζα	θα κτίζω	να κτίζω
2s	κτίζεις	έκτιζες	θα κτίζεις	να κτίζεις	κτίζε
3s	κτίζει	έκτιζε	θα κτίζει	να κτίζει

1p	κτίζουμε, κτίζομε	κτίζαμε	θα κτίζουμε, κτίζομε	να κτίζουμε, κτίζομε
2p	κτίζετε	κτίζατε	θα κτίζετε	να κτίζετε	κτίζετε
3p	κτίζουν, κτίζουνε	έκτιζαν, κτίζαν, κτίζανε	θα κτίζουν, κτίζουνε	να κτίζουν, κτίζουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	κτίσω	έκτισα	θα κτίσω	να κτίσω
2s	κτίσεις	έκτισες	θα κτίσεις	να κτίσεις	κτίσε
3s	κτίσει	έκτισε	θα κτίσει	να κτίσει

1p	κτίσουμε, κτίσομε	κτίσαμε	θα κτίσουμε, κτίσομε	να κτίσουμε, κτίσομε
2p	κτίσετε	κτίσατε	θα κτίσετε	να κτίσετε	κτίστε
3p	κτίσουν, κτίσουνε	έκτισαν, κτίσαν, κτίσανε	θα κτίσουν, κτίσουνε	να κτίσουν, κτίσουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω κτίσει	είχα κτίσει	θα έχω κτίσει	να έχω κτίσει
2s	έχεις κτίσει	είχες κτίσει	θα έχεις κτίσει	να έχεις κτίσει	έχε κτισμένο
3s	έχει κτίσει	είχε κτίσει	θα έχει κτίσει	να έχει κτίσει

1p	έχουμε κτίσει	είχαμε κτίσει	θα έχουμε κτίσει	να έχουμε κτίσει
2p	έχετε κτίσει	είχατε κτίσει	θα έχετε κτίσει	να έχετε κτίσει	έχετε κτισμένο
3p	έχουν κτίσει	είχαν κτίσει	θα έχουν κτίσει	να έχουν κτίσει

	Alternative* perfect:	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) κτισμένο
	pluperfect:	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) κτισμένο
	future perfect:	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) κτισμένο
	subjunctive:	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) κτισμένο

	Participle:	κτίζοντας	Non-finite ^‡	κτίσει	33, 1h

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω ‎(écho) it produces perfect tense forms.

Definify.com

Definition 2024

κτίζω

κτίζω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Greek

Verb

Conjugation

Etymology

Pronunciation

Similar Results