Definify.com
Definition 2025
ματώνω
ματώνω
Greek
Verb
ματώνω • (matóno) (simple past μάτωσα)
Conjugation
ματώνω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | ματώνω | μάτωνα | θα ματώνω | να ματώνω | |
2s | ματώνεις | μάτωνες | θα ματώνεις | να ματώνεις | μάτωνε |
3s | ματώνει | μάτωνε | θα ματώνει | να ματώνει | |
1p | ματώνουμε, ματώνομε | ματώναμε | θα ματώνουμε, ματώνομε | να ματώνουμε, ματώνομε | |
2p | ματώνετε | ματώνατε | θα ματώνετε | να ματώνετε | ματώνετε |
3p | ματώνουν, ματώνουνε | μάτωναν, ματώναν, ματώνανε | θα ματώνουν, ματώνουνε | να ματώνουν, ματώνουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | ματώσω | μάτωσα | θα ματώσω | να ματώσω | |
2s | ματώσεις | μάτωσες | θα ματώσεις | να ματώσεις | μάτωσε |
3s | ματώσει | μάτωσε | θα ματώσει | να ματώσει | |
1p | ματώσουμε, ματώσομε | ματώσαμε | θα ματώσουμε, ματώσομε | να ματώσουμε, ματώσομε | |
2p | ματώσετε | ματώσατε | θα ματώσετε | να ματώσετε | ματώστε |
3p | ματώσουν, ματώσουνε | μάτωσαν, ματώσαν, ματώσανε | θα ματώσουν, ματώσουνε | να ματώσουν, ματώσουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω ματώσει | είχα ματώσει | θα έχω ματώσει | να έχω ματώσει | |
2s | έχεις ματώσει | είχες ματώσει | θα έχεις ματώσει | να έχεις ματώσει | |
3s | έχει ματώσει | είχε ματώσει | θα έχει ματώσει | να έχει ματώσει | |
1p | έχουμε ματώσει | είχαμε ματώσει | θα έχουμε ματώσει | να έχουμε ματώσει | |
2p | έχετε ματώσει | είχατε ματώσει | θα έχετε ματώσει | να έχετε ματώσει | |
3p | έχουν ματώσει | είχαν ματώσει | θα έχουν ματώσει | να έχουν ματώσει | |
Participle: | ματώνοντας | Non-finite ‡ | ματώσει | 3, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
See also
- see: αίμα n (aíma, “blood”)