Definify.com
Definition 2024
πάνσοφος
πάνσοφος
Ancient Greek
Adjective
πάνσοφος (pánsophos)
References
- πάνσοφος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- πάνσοφος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «πάνσοφος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- all-wise idem, page 24.
- clever idem, page 137.
- omniscient idem, page 573.
- wise idem, page 982.
Greek
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpansɔfɔs]
Adjective
πάνσοφος • (pánsofos) m (feminine πάνσοφη, neuter πάνσοφο)
- omniscient, all-knowing
- very learned or wise
Declension
positive forms of πάνσοφος
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | πάνσοφος | πάνσοφη | πάνσοφο | πάνσοφοι | πάνσοφες | πάνσοφα |
genitive | πάνσοφου | πάνσοφης | πάνσοφου | πάνσοφων | πάνσοφων | πάνσοφων |
accusative | πάνσοφο | πάνσοφη | πάνσοφο | πάνσοφους | πάνσοφες | πάνσοφα |
vocative | πάνσοφε | πάνσοφη | πάνσοφο | πάνσοφοι | πάνσοφες | πάνσοφα |
Synonyms
- παντογνώστης (pantognóstis)
Related terms
- see: πανσοφία f (pansofía, “omniscience”)