Definify.com

Definition 2024

παραμένω

Ancient Greek

Alternative forms

παρμένω ‎(parménō) Poetic
παραμίμνω ‎(paramímnō) Poetic

Verb

πᾰρᾰμένω • ‎(paraménō)

I stay near, stand beside
- 421 BCE, Aristophanes, Peace 1108
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 11.402
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 15.400
- 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 39.e
- 386 BCE – 367 BCE, Plato, Meno 97.d
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Oeconomicus 3.4
I stand my ground, stand fast
- 388 BCE, Aristophanes, Plutus 440
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.82
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.14
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 13.151
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 1.48
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 1.89
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 8.40
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.10
- 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.15
I stay behind
- 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 2
- 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Murder of Herodes 13
- 484 BCE – 425 BCE, Herodotus, 1 64
I survive
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.30
(of things) I endure, last
- 213 CE – 273 CE, Cassius Longinus, Collected Works 9.13
- 458 BCE, Euripides, Electra 942
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.57
- 436 BCE – 338 BCE, Isocrates, Areopagiticus 13
- 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Defence against a Charge of subverting the Democracy 28
- 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 11.10.1
- 400 BCE – 300 BCE, Timocles, Collected Works 9.1
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 1.6.17

Inflection

Present: πᾰρᾰμένω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰμένω	πᾰρᾰμένεις	πᾰρᾰμένει	πᾰρᾰμένετον	πᾰρᾰμένετον	πᾰρᾰμένομεν	πᾰρᾰμένετε	πᾰρᾰμένουσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰμένω	πᾰρᾰμένῃς	πᾰρᾰμένῃ	πᾰρᾰμένητον	πᾰρᾰμένητον	πᾰρᾰμένωμεν	πᾰρᾰμένητε	πᾰρᾰμένωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰμένοιμῐ	πᾰρᾰμένοις	πᾰρᾰμένοι	πᾰρᾰμένοιτον	πᾰρᾰμενοίτην	πᾰρᾰμένοιμεν	πᾰρᾰμένοιτε	πᾰρᾰμένοιεν
	imperative		πᾰρᾰ́μενε	πᾰρᾰμενέτω	πᾰρᾰμένετον	πᾰρᾰμενέτων		πᾰρᾰμένετε	πᾰρᾰμενόντων
		active
infinitive		πᾰρᾰμένειν
participle	m	πᾰρᾰμένων
	f	πᾰρᾰμένουσᾰ
	n	πᾰρᾰμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: πᾰρέμενον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέμενον	πᾰρέμενες	πᾰρέμενε(ν)	πᾰρεμένετον	πᾰρεμενέτην	πᾰρεμένομεν	πᾰρεμένετε	πᾰρέμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πᾰρᾰμενέω (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰμενέω	πᾰρᾰμενέεις	πᾰρᾰμενέει	πᾰρᾰμενέετον	πᾰρᾰμενέετον	πᾰρᾰμενέομεν	πᾰρᾰμενέετε	πᾰρᾰμενέουσῐ(ν)
active	optative	πᾰρᾰμενέοιμῐ	πᾰρᾰμενέοις	πᾰρᾰμενέοι	πᾰρᾰμενέοιτον	πᾰρᾰμενεοίτην	πᾰρᾰμενέοιμεν	πᾰρᾰμενέοιτε	πᾰρᾰμενέοιεν
		active
infinitive		πᾰρᾰμενέειν
participle	m	πᾰρᾰμενέων
	f	πᾰρᾰμενέουσᾰ
	n	πᾰρᾰμενέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πᾰρᾰμενῶ (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰμενῶ	πᾰρᾰμενεῖς	πᾰρᾰμενεῖ	πᾰρᾰμενεῖτον	πᾰρᾰμενεῖτον	πᾰρᾰμενοῦμεν	πᾰρᾰμενεῖτε	πᾰρᾰμενοῦσῐ(ν)
active	optative	πᾰρᾰμενοίην, πᾰρᾰμενοῖμῐ	πᾰρᾰμενοίης, πᾰρᾰμενοῖς	πᾰρᾰμενοίη, πᾰρᾰμενοῖ	πᾰρᾰμενοῖτον, πᾰρᾰμενοίητον	πᾰρᾰμενοίτην, πᾰρᾰμενοιήτην	πᾰρᾰμενοῖμεν, πᾰρᾰμενοίημεν	πᾰρᾰμενοῖτε, πᾰρᾰμενοίητε	πᾰρᾰμενοῖεν, πᾰρᾰμενοίησᾰν
		active
infinitive		πᾰρᾰμενεῖν
participle	m	πᾰρᾰμενῶν
	f	πᾰρᾰμενοῦσᾰ
	n	πᾰρᾰμενοῦν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: πᾰρέμεινᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρέμεινᾰ	πᾰρέμεινᾰς	πᾰρέμεινε(ν)	πᾰρεμείνᾰτον	πᾰρεμεινᾰ́την	πᾰρεμείνᾰμεν	πᾰρεμείνᾰτε	πᾰρέμεινᾰν
	subjunctive	πᾰρᾰμείνω	πᾰρᾰμείνῃς	πᾰρᾰμείνῃ	πᾰρᾰμείνητον	πᾰρᾰμείνητον	πᾰρᾰμείνωμεν	πᾰρᾰμείνητε	πᾰρᾰμείνωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰμείναιμῐ	πᾰρᾰμείνειᾰς, πᾰρᾰμείναις	πᾰρᾰμείνειε(ν), πᾰρᾰμείναι	πᾰρᾰμείναιτον	πᾰρᾰμειναίτην	πᾰρᾰμείναιμεν	πᾰρᾰμείναιτε	πᾰρᾰμείνειᾰν, πᾰρᾰμείναιεν
	imperative		πᾰρᾰ́μεινον	πᾰρᾰμεινᾰ́τω	πᾰρᾰμείνᾰτον	πᾰρᾰμεινᾰ́των		πᾰρᾰμείνᾰτε	πᾰρᾰμεινᾰ́ντων
		active
infinitive		πᾰρᾰμεῖναι
participle	m	πᾰρᾰμείνᾱς
	f	πᾰρᾰμείνᾱσᾰ
	n	πᾰρᾰμεῖνᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πᾰρᾰμεμένηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πᾰρᾰμεμένηκᾰ	πᾰρᾰμεμένηκᾰς	πᾰρᾰμεμένηκε(ν)	πᾰρᾰμεμενήκᾰτον	πᾰρᾰμεμενήκᾰτον	πᾰρᾰμεμενήκᾰμεν	πᾰρᾰμεμενήκᾰτε	πᾰρᾰμεμενήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πᾰρᾰμεμενήκω	πᾰρᾰμεμενήκῃς	πᾰρᾰμεμενήκῃ	πᾰρᾰμεμενήκητον	πᾰρᾰμεμενήκητον	πᾰρᾰμεμενήκωμεν	πᾰρᾰμεμενήκητε	πᾰρᾰμεμενήκωσῐ(ν)
	optative	πᾰρᾰμεμενήκοιμῐ, πᾰρᾰμεμενηκοίην	πᾰρᾰμεμενήκοις, πᾰρᾰμεμενηκοίης	πᾰρᾰμεμενήκοι, πᾰρᾰμεμενηκοίη	πᾰρᾰμεμενήκοιτον	πᾰρᾰμεμενηκοίτην	πᾰρᾰμεμενήκοιμεν	πᾰρᾰμεμενήκοιτε	πᾰρᾰμεμενήκοιεν
	imperative		πᾰρᾰμεμένηκε	πᾰρᾰμεμενηκέτω	πᾰρᾰμεμενήκετον	πᾰρᾰμεμενηκέτων		πᾰρᾰμεμενήκετε	πᾰρᾰμεμενηκόντων
		active
infinitive		πᾰρᾰμεμενηκέναι
participle	m	πᾰρᾰμεμενηκώς
	f	πᾰρᾰμεμενηκυῖᾰ
	n	πᾰρᾰμεμενηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἐπιπᾰρᾰμένω ‎(epiparaménō)
προσπᾰρᾰμένω ‎(prosparaménō)
σῠμπᾰρᾰμένω ‎(sumparaménō)

Related terms

ἀπᾰράμονος ‎(aparámonos)
πᾰρᾰμονάριος ‎(paramonários)
πᾰρᾰμονή ‎(paramonḗ)
πᾰρᾰμόνιμος ‎(paramónimos)
πᾰράμονος ‎(parámonos)

References

παραμένω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
παραμένω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
παραμένω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«παραμένω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«παραμένω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
παραμένω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G3887”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
«παραμένω» in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th-12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Verb

παραμένω • ‎(paraméno) ‎(simple past παράμεινα or παρέμεινα, passive form —)

remain, stay (at a location)
remain, stay (unchanged)

Conjugation

παραμένω

	Present →	Imperfect →	Continuous future →	Continuous subjunctive →	Imperative →
1s	παραμένω	παρέμενα	θα παραμένω	να παραμένω
2s	παραμένεις	παρέμενες	θα παραμένεις	να παραμένεις	παράμενε
3s	παραμένει	παρέμενε	θα παραμένει	να παραμένει

1p	παραμένουμε, παραμένομε	παραμέναμε	θα παραμένουμε, παραμένομε	να παραμένουμε, παραμένομε
2p	παραμένετε	παραμένατε	θα παραμένετε	να παραμένετε	παραμένετε
3p	παραμένουν, παραμένουνε	παρέμεναν, παραμέναν, παραμένανε	θα παραμένουν, παραμένουνε	να παραμένουν, παραμένουνε

	Dependent ^†	Simple past →	Simple future →	Simple subjunctive →	Imperative →
1s	παραμείνω	παρέμεινα	θα παραμείνω	να παραμείνω
2s	παραμείνεις	παρέμεινες	θα παραμείνεις	να παραμείνεις	παράμεινε
3s	παραμείνει	παρέμεινε	θα παραμείνει	να παραμείνει

1p	παραμείνουμε, παραμείνομε	παραμείναμε	θα παραμείνουμε, παραμείνομε	να παραμείνουμε, παραμείνομε
2p	παραμείνετε	παραμείνατε	θα παραμείνετε	να παραμείνετε	παραμείντε, παραμείνετε
3p	παραμείνουν, παραμείνουνε	παρέμειναν, παραμείναν, παραμείνανε	θα παραμείνουν, παραμείνουνε	να παραμείνουν, παραμείνουνε

	Perfect →	Pluperfect →	Future perfect →	Subjunctive →
1s	έχω παραμείνει	είχα παραμείνει	θα έχω παραμείνει	να έχω παραμείνει
2s	έχεις παραμείνει	είχες παραμείνει	θα έχεις παραμείνει	να έχεις παραμείνει
3s	έχει παραμείνει	είχε παραμείνει	θα έχει παραμείνει	να έχει παραμείνει

1p	έχουμε παραμείνει	είχαμε παραμείνει	θα έχουμε παραμείνει	να έχουμε παραμείνει
2p	έχετε παραμείνει	είχατε παραμείνει	θα έχετε παραμείνει	να έχετε παραμείνει
3p	έχουν παραμείνει	είχαν παραμείνει	θα έχουν παραμείνει	να έχουν παραμείνει

	Participle:	παραμένοντας	Non-finite ^‡	παραμείνει	178, 1a

	This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω ‎(écho) it produces perfect tense forms.

Definify.com

Definition 2024

παραμένω

παραμένω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Greek

Verb

Conjugation

Etymology

Pronunciation

Similar Results