Definify.com
Definition 2024
περιμένω
περιμένω
Ancient Greek
Verb
περιμένω • (periménō)
Descendants
- Greek: περιμένω (periménō)
References
- περιμένω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- περιμένω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “G4037”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
περιμένω • (periméno) (simple past περίμεινα, passive form —)
Conjugation
περιμένω
Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
1s | περιμένω | περίμενα | θα περιμένω | να περιμένω | |
2s | περιμένεις | περίμενες | θα περιμένεις | να περιμένεις | περίμενε |
3s | περιμένει | περίμενε | θα περιμένει | να περιμένει | |
1p | περιμένουμε, περιμένομε | περιμέναμε | θα περιμένουμε, περιμένομε | να περιμένουμε, περιμένομε | |
2p | περιμένετε | περιμένατε | θα περιμένετε | να περιμένετε | περιμένετε |
3p | περιμένουν, περιμένουνε | περίμεναν, περιμέναν, περιμένανε | θα περιμένουν, περιμένουνε | να περιμένουν, περιμένουνε | |
Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
1s | περιμείνω | περίμεινα | θα περιμείνω | να περιμείνω | |
2s | περιμείνεις | περίμεινες | θα περιμείνεις | να περιμείνεις | περίμεινε |
3s | περιμείνει | περίμεινε | θα περιμείνει | να περιμείνει | |
1p | περιμείνουμε, περιμείνομε | περιμείναμε | θα περιμείνουμε, περιμείνομε | να περιμείνουμε, περιμείνομε | |
2p | περιμείνετε | περιμείνατε | θα περιμείνετε | να περιμείνετε | περιμείνετε |
3p | περιμείνουν, περιμείνουνε | περίμειναν, περιμείναν, περιμείνανε | θα περιμείνουν, περιμείνουνε | να περιμείνουν, περιμείνουνε | |
Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
1s | έχω περιμείνει | είχα περιμείνει | θα έχω περιμείνει | να έχω περιμείνει | |
2s | έχεις περιμείνει | είχες περιμείνει | θα έχεις περιμείνει | να έχεις περιμείνει | |
3s | έχει περιμείνει | είχε περιμείνει | θα έχει περιμείνει | να έχει περιμείνει | |
1p | έχουμε περιμείνει | είχαμε περιμείνει | θα έχουμε περιμείνει | να έχουμε περιμείνει | |
2p | έχετε περιμείνει | είχατε περιμείνει | θα έχετε περιμείνει | να έχετε περιμείνει | |
3p | έχουν περιμείνει | είχαν περιμείνει | θα έχουν περιμείνει | να έχουν περιμείνει | |
Participle: | περιμένοντας | Non-finite ‡ | περιμείνει | 178, 1a | |
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Related terms
- see: μένω (méno, “to stay, to remain”)