Definify.com

Definition 2025

πλήρης • ‎(plḗrēs) m, f ‎(neuter πλῆρες); third declension

Declension of πλήρης; πλῆρες (Uncontracted)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πλήρης	πλῆρες	πλήρεε	πλήρεε	πλήρεες	πλήρεᾰ
Genitive	πλήρεος	πλήρεος	πλήρεοιν	πλήρεοιν	πλήρεων	πλήρεων
Dative	πλήρεῐ̈	πλήρεῐ̈	πλήρεοιν	πλήρεοιν	πλήρεσῐ(ν)	πλήρεσῐ(ν)
Accusative	πλήρεᾰ	πλῆρες	πλήρεε	πλήρεε	πλήρεες	πλήρεᾰ
Vocative	πλῆρες	πλῆρες	πλήρεε	πλήρεε	πλήρεες	πλήρεᾰ
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πλήρεως		πληρέστερος		πληρέστᾰτος
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Declension of πλήρης; πλῆρες (Contracted)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πλήρης	πλῆρες	πλήρει	πλήρει	πλήρεις	πλήρη
Genitive	πλήρους	πλήρους	πλήροιν	πλήροιν	πλήρων	πλήρων
Dative	πλήρει	πλήρει	πλήροιν	πλήροιν	πλήρεσῐ(ν)	πλήρεσῐ(ν)
Accusative	πλήρη	πλῆρες	πλήρει	πλήρει	πλήρεις	πλήρη
Vocative	πλῆρες	πλῆρες	πλήρει	πλήρει	πλήρεις	πλήρη
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πλήρως		πληρέστερος		πληρέστᾰτος
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

πλήρης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

πλήρης in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«πλήρης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
“G4134”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- brimming idem, page 98.
- complete idem, page 152.
- comprehensive idem, page 153.
- contaminated idem, page 166.
- crowded idem, page 186.
- entire idem, page 277.
- fraught with idem, page 343.
- full idem, page 348.
- imbued with idem, page 417.
- infected with idem, page 437.
- man idem, page 510.
- perfect idem, page 605.
- replete idem, page 696.
- steep idem, page 815.
- tainted idem, page 852.
- thronged idem, page 870.
- vitiated idem, page 955.

From Ancient Greek πλήρης ‎(plḗrēs), ultimately from Proto-Indo-European *pleh₁-, pleh₁-r-. Compare Latin plērus.

πλήρης • ‎(plíris) m ‎(feminine πλήρης, neuter πλήρες)

positive forms of πλήρης

number case / gender	singular			plural
number case / gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πλήρης	πλήρης	πλήρες	πλήρεις	πλήρεις	πλήρη
genitive	πλήρους	πλήρους	πλήρους	πλήρων	πλήρων	πλήρων
accusative	πλήρη	πλήρη	πλήρες	πλήρεις	πλήρεις	πλήρη
derivations	comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πλήρης, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πλήρης, etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πληρέστερος	πληρέστερη	πληρέστερο	πληρέστεροι	πληρέστερες	πληρέστερα
genitive	πληρέστερου	πληρέστερης	πληρέστερου	πληρέστερων	πληρέστερων	πληρέστερων
accusative	πληρέστερο	πληρέστερη	πληρέστερο	πληρέστερους	πληρέστερες	πληρέστερα
vocative	πληρέστερε	πληρέστερη	πληρέστερο	πληρέστεροι	πληρέστερες	πληρέστερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο πληρέστερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
absolute superlative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	πληρέστατος	πληρέστατη	πληρέστατο	πληρέστατοι	πληρέστατες	πληρέστατα
genitive	πληρέστατου	πληρέστατης	πληρέστατου	πληρέστατων	πληρέστατων	πληρέστατων
accusative	πληρέστατο	πληρέστατη	πληρέστατο	πληρέστατους	πληρέστατες	πληρέστατα
vocative	πληρέστατε	πληρέστατη	πληρέστατο	πληρέστατοι	πληρέστατες	πληρέστατα